[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၈၈ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၈၈
[ဇာတ္ေၾကာင္းက ေျပာင္းလဲသြားၿပီ - ၁]

ခ်န္းစီႏ်န္ႏွင့္ ခ်င္းစုယြဲ႕တို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုးမွာ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ေနာက္ဆုတ္ အေလ်ာ့ေပးဖို႔ စိတ္ကူးမရွိၾကေခ်။ လက္ရံုးရည္ထက္ ႏွလံုးရည္ဥာဏ္ရည္ျဖင့္သာ ရင္ဆိုင္လိုသည့္ စိတ္အေျခအေန ရွိမေနသည့္ ခ်င္းစုယြဲ႕က ... "စီအီးအိုခ်န္းက ကၽြန္မကို ေက်ာင္း ျပန္ပို႔ေပးႏိုင္တဲ့အထိမ်ား သေဘာထားႀကီးေပးႏိုင္မလားရွင့္?"

ခ်န္းစီႏ်န္က ရုတ္တရက္ႀကီး ငါေလးကို သူ႔တိုက္ခန္းထဲထိ လာဖို႔ ေျပာလိုက္တာကို တျခားသူေတြၾကားရင္ ဘယ္လိုထင္မလဲလို႔? ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဘယ္တုန္းက အဲ့ေလာက္ႀကီး ရင္းႏွီးသြားရတာတုန္း ငါကိုယ္တိုင္ေတာင္ မသိလိုက္ရပါလား ... လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ႏွစ္အတြင္း ငါတို႔ စကားတစ္ခြန္းေတာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ မေျပာမိခဲ့ပါဘူးေနာ္ ...

ခ်န္းစီႏ်န္က သူမကို ျပံဳးလိုက္သည္။ "ကိုယ္နဲ႔အတူရွိေနရတာ အဲ့ဒီေလာက္ေတာင္ သက္ေတာင့္သက္သာ မရွိဘူးေပါ့?"

ခ်င္းစုယြဲ႕က ပုခံုးအသာတြန္႔လိုက္၏။ "ကၽြန္မ တစ္ကယ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္မသက္မသာ ခံစားေနရတယ္ ... အခုကစၿပီး ကၽြန္မတို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မေတြ႕ပဲ ေနၾကရေအာင္" သူတုိ႔ၾကား၌ အလြယ္တကူပင္ ေျပာစရာစကား မရွိေတာ့ေခ်။

သူမရဲ႕ ပြင့္လင္းေျဗာင္က်လွေသာ စကားလံုးေတြအား ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ခ်န္းစီႏ်န္၏မ်က္ႏွာမွာ ညႇိဳ႕မွိုင္း မဲေမွာင္လို႔သြား၏။

ခ်င္းစုယြဲ႕က ျပံဳးလိုက္ရင္း "ဥကၠဌခ်န္း ... ကၽြန္မ အမွန္အတိုင္း ေျပာေနတာပါ ... အကယ္၍ ရွင္ ဒါကို လက္မခံႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာင္မွ ကၽြန္မကို တစ္ေယာက္ထဲ ေနခြင့္ေပးပါ ... ကၽြန္မတို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေတြ႕ေနၾကတာကို ရပ္လိုက္ရေအာင္"

"မင္းက ဒီစကားေတြကိုပဲ ေနာက္တခါထပ္ၿပီး ျပန္ေျပာေနတာလား"

"အဲဒါဆိုရင္လဲ ရွင္ ဘာလို႔ ကၽြန္မကို ဆက္ၿပီး ညႇဥ္းပန္းေနေသးလဲ? ခ်န္းစီႏ်န္ ရွင္ဘာကိုလိုခ်င္တာလဲ ကၽြန္မ မသိေပမယ့္ ရွင့္ကို အပ်င္းေျပေအာင္ ေဖ်ာ္ေျဖေပးဖို႔ ကၽြန္မမွာ တစ္ကယ္ကို အခ်ိန္မရွိဘူး" ခ်င္းစုယြဲ႕က လ်စ္လ်ဴရႈကာ သာမန္ကာလၽွံကာပဲ ေျပာလိုက္သည္။ "ကၽြန္မ စိတ္ကိုမဝင္စားတာ"