[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၉၅ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၉၅
[ေက်နပ္ေနေသာ ပါပါး]

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ ေၾကာက္ရြံစြာျဖင့္ အေနာက္သို႔ ေျခလွမ္းအနည္းငယ္ေလာက္ ျပန္ဆုတ္လိုက္ကာ ကမန္းကတမ္း လက္ေတြကို ခါယမ္းျပလိုက္ၿပီး ျငင္းပယ္လိုက္၏။ "ဟင့္အင္း! ရွင္ အနားကပ္မလာနဲ႔ေနာ္!"

"အိုေခ! အဲ့ဒါဆိုရင္ ပစၥည္းေတြ သြားယူလိုက္ေလ ... မင္း အလုပ္ဆင္းတာကို ကိုယ္ေစာင့္ေနမယ္"

ခ်င္းစုယြဲ႕က သူမမွာ ခ်န္းစီႏ်န္ကို အေလၽွာ့ေပးလိုက္ရသျဖင့္ သူ႔ရဲ႕ ယံုၾကည္မႈအျပည့္ျဖင့္ ပံုစံအား  စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ရမႈေၾကာင့္ အံကိုသာ တင္းတင္း ေစ့ထားႏိုင္ေတာ့သည္။ သူ႔အား မေက်မနပ္ျဖင့္ စူးစူးရွရွ ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ သူမရဲ႕ ရံုးခန္းသို႔ ျပန္သြားလိုက္သည္။

ခ်င္းစုယြဲ႕ ျပန္လာသည္ကို သူမ၏ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေလးက ေတြ႕ေတာ့  ဝင္းလက္ေတာက္ပေနသည့္ မ်က္ဝန္းတို႔ုျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေမးျမန္းလိုက္၏။ "ဘယ္လိုလဲ? နင္ အဲ့ဒီ လူေခ်ာေလးကို သိတယ္လား?"

ခ်င္းစုယြဲ႕ကေတာ့ သူ႔အေၾကာင္းကို ေျပာမေနခ်င္ေတာ့ေပ။ "ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ... ငါ အလုပ္ ျပန္လုပ္လိုက္အုန္းမယ္"

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ ခ်န္းစီႏ်န္ သူမအား ဖုန္းေခၚမလာခင္အခ်ိန္ထိ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္နာရီနီးပါး အလုပ္ေတြ လုပ္ေန၏။ သူဖုန္းေခၚသည္အား ခ်င္းစုယြဲ႕ကေတာ့ ေတြေဝျခင္း အလ်ဥ္းေတာင္ မရွိပဲႏွင့္ ဖုန္းမကိုင္ပဲ ခ်ပစ္ခဲ့ေလသည္။

ေနာက္ထပ္တစ္စကၠန္႔ အတြင္းမွာပဲ သူက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေရးထားသည့္ စာတစ္ေစာင္ကို ပို႔လာခဲ့သည္။ "မင္း ဆင္းမလာဘူးဆိုရင္ ကိုယ္ အေပၚတက္လာၿပီး မင္းကို လာေခၚတာကိုလဲ စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္"

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ ထိုမက္ေဆ့အား စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ ဒုကၡဆင္းရဲ အေပါင္းတို႔က ဦးေဆာင္ေရာက္ရွိလာၿပီဟု ခံစားလိုက္ရသည္။ သူမက အံကိုႀကိတ္ကာ အိတ္ကိုလြယ္လိုက္ရင္း မတ္တပ္ရပ္လိုက္၏။ မ်က္ႏွာတြင္ အမူအယာ ကင္းမဲ့ေနလ်က္ ေအာက္ထပ္သို႔ ဦးတည္ကာ ေလၽွာက္သြား၏။ သူ႔ကားက ထိုေနရာတြင္ပဲ ရပ္ထားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ သူမက ခ်က္ခ်င္းပဲ ကားထဲသို႔ ဝင္လိုက္ၿပီး လွည့္မၾကည့္မိပဲႏွင့္ ... "ခ်န္းစီႏ်န္ ကၽြန္မတို႔ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ရွင္းလင္းေအာင္ လုပ္ၾကရေအာင္ ... ကၽြန္မကေလ မေန႔ညက ကၽြန္မတို႔ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ၾကသလိုမ်ိဳး ဟန္ေဆာင္ႏိုင္တာမို႔ ေနာက္ဆို ကၽြန္မကိုေတြ႕ဖို႔ လာေနတာကို ရပ္ေပးပါ ...."