[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၉၉ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၉၉
[ ကိုယ္ ဒီမွာ ရွိတယ္]

ခ်င္းစုယြဲ႕က သူမရဲ႕ တိုက္ခန္းသို႔ ျပန္ေရာက္ၿပီးသည့္ေနာက္ ဟိုလွိမ့္ဒီလွိမ္ႏွင့္ အိပ္လို႔မေပ်ာ္ႏိုင္ေခ်။ ေနာက္ဆံုး သူမ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည့္ အခ်ိန္မွာလည္း အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္ေလ၏။

အိပ္မက္ထဲတြင္ ကားက ဘယ္ေနရာကို ဦးတည္ေနသလဲ သူမ မေသခ်ာေပ။ ေနာက္ဆံုးမွာ သူမ လမ္းေပ်ာက္သြားၿပီး ကားရဲ႕ တည္ေနရာျပစနစ္ကပင္ သူမ ဘယ္ကိုေရာက္ေနမွန္း မသိႏိုင္ေတာ့ေပ။

ခ်င္းစုယြဲ႕က လမ္းဆံုေတြကို ျဖတ္သန္းလာခဲ့ၿပီး တည့္တည့္သာ ဆက္ေမာင္းလာခဲ့ေပမယ့္ လူစိမ္းတစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး သူမ လမ္းမွားႀကီးကို ေမာင္းေနတာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေလ၏။ သူမက စိတ္ ျပန္တည္ၿငိမ္သြားၿပီး ကမၻာေပၚတြင္ လူေကာင္း တခ်ိဳ႕တေလလည္း က်န္ေနေသးေၾကာင္း ေတြးေနမိ၏။

သူမ ဂငယ္ေကြ႕ ျပန္ေကြ႕လာၿပီး မီတာ ရာေပါင္း အနည္းငယ္ေလာက္ ေမာင္းၿပီးသြားခ်ိန္၌ သူမကို လူေတြက ဝိုင္းပတ္ထားေတာ့သည္။ ေျခာက္ေယာက္ ခုႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ရွိမည့္ လူတစ္စုဟာ သူမရဲ႕ကားကို ဝန္းရံတားထားလ်က္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူမွာ သူမအား လမ္းညႊန္ျပေပးခဲ့သည့္ 'လူေကာင္း'ဟူသည့္ တစ္ေယာက္ပင္။

ထိုလူ၌ ရက္စက္ကာ အႏၱရာယ္ေပးမည့္ မ်က္ႏွာအမူအရာ ရွိေနၿပီး သူမ၏ ကားမွန္အား အလြယ္တကူပင္ ရိုက္ခြဲလိုက္ေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုလူက သူမအား ကားထဲမွဆြဲထုတ္ကာ စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာပဲ သူမအား ဓားႏွင့္ ဟက္တက္ခြဲရန္ ထိုးလိုက္ေလ၏။

ခ်င္းစုယြဲ႕၏ အစက ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းတို႔မွာ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ကင္းမဲ့ျခင္းအျဖစ္သို႔ ကူးေျပာင္းသြား၏။ ခ်င္းစုယြဲ႕က သူမ၏ အိုင္ထြန္းေနေသာ ေသြးအိုင္ထဲ လဲေနရခ်ိန္မွာေတာ့ ထိုလူေတြက ရယ္ေမာလ်က္ ... "သူက ဓားခ်က္ေတြကို ေတာင့္ခံႏိုင္တယ္ကြ ... သိပ္ေတာ့ ေက်နပ္စရာ မေကာင္းေသးဘူး"

နံေဘးရွိ ေသြးအိုင္ႀကီးမွာ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေသြးတို႔ျဖင့္ ျပည့္လႊမ္းေနကာ ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ ရုတ္တရက္ ထိတ္လန္႔သြားၿပီး လန္႔ႏိုးလာခ်ိန္မွာေတာ့ သူမ၏ မ်က္ႏွာထက္တြင္လည္း ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္တို႔ အျပည့္ျဖင့္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ခ်င္းစုယြဲ႕က အိပ္ရာနံေဘးရွိ မီးအိမ္အား ကမန္းကတန္း ဖြင့္လိုက္ကာ ပတ္ပတ္လည္အား ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမက အိပ္ခန္းထဲမွာ ရွိေနသည္ကိုသာ ေတြ႕လိုက္ရၿပီး ရူးသြပ္ၿပီး လူစိတ္မရွိသည့္ ဘယ္လူေတြမွ ရွိမေနသည္ကို သိလိုက္ရေတာ့မွ ကယ္ရာမဲ့စြာ ေလးေလးလံလံ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္အား တနင့္တပိုး ခ်လိုက္မိေလ၏။