Emanetin Böylesi

2.Bölüm

İyi okumalar

Altı ay ..dile kolay tam altı aydır aynı şeyleri yaşıyordu.Okuldan eve,evden okula bir hayat ..Dadı dediği kadına emanet etmişti onu.Sıklıkla iş gezisine çıkıyor hafta sonları eve uğruyordu.Evdeki genç hizmetliler konuşurken duymuştu.Hala kulaklarındaydı o sözler..

"Akın bey Yunan kızı eve getirdiğinden beri eve uğramıyor eh sevgilisiyle dışarıda buluşuyordur artık"

Büyük geniş bir odası vardı.Her yer bembeyazdı.Fazla sinir bozucuydu kıza göre..Yatakta otururken mırıldandı.

"Ruh hastası katil beni bu eve atıp gittin sana bunun hesabını .."

Kendi kendine mırıldanması kapının açılmasıyla bölündü.Dadı dedikleri Ayşe hanımdı bu.Kadın Yunanca bilmediği için anlaşamıyorlardı.Akın Türkçe öğretmeni tutmuştu ve her hafta sonu ders almasını söylemişti.İlk haftalar kendini odaya kitleyip derslere katılmamıştı ama planı aklına gelince derslere katılmış ve kırıkta olsa konuşmaya başlamıştı.

-"Kızım akşama Akın gelecek seni de yemekte görmek istiyor "

Yaşlı kadın kibarca sözlerini söyleyip kapıyı kapattı.Akının geleceğini anlamıştı Sofia konuşmasından.En son onu bir ay önce görmüştü.İş gezisine çakmadan önce bir gece yarısı uğramış bavulunu hazırlamıştı.Onu kapıdan izlemişti Sofia.Atletik vücudunu saran atlet ve üzerine bol bir kapüşonlu giyiyordu.Kemerini çözüp dar kalçalarından pantolonun düşmesini de gözlerini kırpmadan izlemişti.Bacaklarından geçirdiği eşortmanı düzeltip aynaya baktı.Bir anda başını çevirip onu dikizleyen Sofiayla göz göze gelmişti.

-"Ufaklık bu kadar dikizlemek yeter.. çok ayıp doğru yatağına!"

Sofia önce şaşırmış ardından koşar adımlarla odasına girip kapıyı kapatmıştı.Kalbi yerinden çakacak gibiydi.Biliyordu..Allah kahretsin en başından beri izlediğinin farkındaydı.Niye o zaman bu kadar kızmıştı niye en başından uyarmamıştı?

Aklına gelen görüntüleri silmek istedi.Aradan bir ay geçmişti çoktan unutmuş olmalıydı.Keşke bir de kendi unutabilseydi..

Çizim odasına gidip birşeyler karalamak istedi.Bu odayı Akın onun için hazırlatmıştı.En azından evde canı sıkılmıyordu..Kapıyı açtığında karşısında kumral güzel bir kız gördü.Kız onu görünce hemen gülümsedi.

-"Sen abime emanet edilen Yunan kızsın di mi?Bu çizimler harika sen mi çizdin hepsini ?"

Sofia kendisinden biraz küçük duran kıza baktı.Kardeşi olmalıydı Akının. Onun gibi kara gözleri vardı.

-"Evet ben çizdim sen Akinin kardeşi değil mi ?"

Kız yarım Türkçesiyle konuşan kıza güldü.Dostane bir şekilde elini uzattı.

-"Ah kusura bakma kendimi tanıtmayı unuttum.Ben Deniz.Abim senden bahsetmişti.Ama sen büyük duruyorsun nasıl aynı yaştayız anlamadım."

-"Yapı meselesi Yunanistan da herkes bu yaşlarda serpilir "deyip gülümsedi.Kızı sevmişti hiç abisine benzemiyordu.

Akşam yemeğine Akın yetişmişti hep birlikte sessizce yemeklerini yiyorlardı.Deniz ,sarı saçlarını kulağının arkasına sıkıştırıp merakla esmer güzeline baktı.

-"Alışabildin mi buraya.Ben Amerika'da okuyordum ama kaydımı buraya aldırdık artık evde beraber takılırız.Hem abim de hafta sonları bizi gezmeye götürür di mi abi ? "

Sofia küçük bir gülümsemeyle yemeğinden başını kaldırmadı.Katille gezmek istemiyordu.Uyuz adam geldiğinden beri yüzüne bile bakmamıştı.

Akın ise kızın niye böyle gezdiğini merak ediyordu.Kış ayında şort ve askılı bir bluzla oturmasına anlam verememişti.Çok saçmaydı.İfadesiz bir suratla Sofia ya bakarak konuştu.

-" Gezeriz Deniz neden olmasın ayrıca Sofiaya Türkiye'de nasıl giyinmesi gerektiğini de öğretmiş olursun "

Deniz abisini ayıplayan bir bakış atarken Sofia ise elindeki çatalla oynamayı bıraktı.Sakince gülümseyip konuştu.

-"Ne oldu Akın tahrik mi oluyorsun yoksa ?"

Akın duyduğu sözlerle kıpkırmızı olup ayağa kalktı.Ne diyordu bu çocuk böyle !?

-" Saçmalama Sofia doğru konuş kardeşim burada onun da terbiyesini bozacaksın.Senin gibi erkenden cinselliği ve erkekleri merak etmiyor herkes."

Sofia bir anda ayağa fırlayıp Akına vurdu.Herşey bir anda olmuştu. Deniz de şok olmuş şekilde ikiliye bakıyordu.

Abisine saygısı hep vardı ama son dediği laflar ona yakışmıyordu. ilk günden ev toz duman olmuştu.

O da ayağa kalkıp konuştu.

-" Kusura bakma abi hakettin.Ayrıca ne oldu sizin aranızda niye böyle düşman gibisiniz?"

Sofia odasına koşar adımlarla çıkarken Akında kardeşine kısa bir cevap verip odasına çıktı.Bir çocuktan tokat yemişti.İnanamıyordu.

Ona bu tokatın hesabını soracaktı elbette ama zamanı vardı.Sofia elini tutup odada dolanıyordu.

-"Elimi kıracaktım az kalsın ayı yüzünden.Unutmamış işte bir ay önceki dikizlemeyi.."

Huzursuz bir gecenin ardından sabah kahvaltıya indi ve Akını göremedi.Ne bekliyordu ki sanki.Hem böylesi daha iyiydi.Ondan nefret ediyordu ..etmeliydi.Peki niye onu her gördüğünde kalbi deli gibi atıyordu.. ?

Kısa bir bölüm oldu farkındayım ama idare edin inşallah dişer bölüm daha uzun olacak 🌸sizi seviyorum.Bu kitap nefretten sonra aşk kitabının konusudur.Çok yazan var aynısı diye evet aynısı ama kendimden birşeyler katıyorum elbette.konu aynı konu evet.Neden böyle bişey yaptım peki şöyle söyleyeyim aslında yazmayı düşünmüyordum bilen biliyor fakat dm sen çok fazla yazmam konusunda ısrar eden arkadaşlar vardı.Hikayelerimi okuyanlar  özellikle..Ben de konu bulamıyordum bu da sevdiğim bir kitaptı konusu böyle başlasın değiştirirm dedim.Hem de kitabı alamayanlar için bir güzellik diye düşündüm.Eğer yazma diyen olursa yazmam ama yaz diyen olursa yazarım .Yorum değerli okuyucularımın.Şunu da söylemek isterim benim KAÇAK KOCAM kitabım kitap olacaktı editörle çok konuştuk ikna etmeye çalıştı fakat kitabım buradan sileneceği için istemedim reddettim bu teklifi.Ne kadar değer verdiğimi bir nebze de olsa size anlatmışımdır umarım.Sizi seviyorum uzun oldu K bakmayın yorumlarınızı bekliyorum