ცოტა დიდი იქნება,მაგრამ ძალიან საინტერესო💕
ავტორის pov.
დღეები დღეებს მისდევდა და დრო გადიოდა..ეველინას წარსულიდან არაფერი ახსოვდა,ძველი შემართებით განაგრძნობდა ცხოვრებას მაგრამ ფიქრობთ,რომ ადამიანის ბუნებისთვის ყველაფერი დაფარულია?ცდებით
ხშირად გვეკითხებიან ბედისწერის გვჯერა თუ არა...პირადად მე არა,რატომ?თუ ყველაფერი წინასწარაა დაწერილი მაშინ რაღა აზრი აქვს ცხოვრებას,თუ ბედისწერა არსებობს და ჩემი გზა ცნობილია მაშინ რატომ მომანიჭა ღმერთმა ფიქრის უნარი და არჩევნის გაკეთების საშუალება?!ვინ იცის იქნებ მომავალმა გვიჩვენოს...
ეველინას კოშმარები ესიზმრებოდა,ბინდში ვიღაცას ხედავდა მაგრამ ვერ ხვდებიდა ვინ იყო,წითელი თვალები და შავი ნისლი,ვითომ უნდა ნიშნავდეს რამეს?
უმოქმედოდ არც სხვები ყოფილან,ასპარეზზე გრაფი ჰოსოკი გამოვიდა(წინა თავები თუ გახსოვთ იცნობთ) სანამ ჯინი სუსტად იყო სადავეებს ხელში იგდებდა
ჯინზე გამახსენდა,ნეტა შეგახედათ მისთვის...საყვარელ ადამიანს ხელი გაუშვა მისი უსაფრთხოებისთვის,შანსი მისცა ახალი ცხოვრების დაწყების,თავისი კი შეგნებულად დაასრულა..ლამობდა სიკვდილს,მაგრამ ვაი რომ ეს შეუძლებელი იყო!
მალე ეველინამ ჰოსოკი გაიცნო,მაგარამ რათქმაუნდა ვერ იცნო,ხშირად ხვდებოდნენ ერთმანეთს და ეკონომიკურ საკითხებზე საუბრობდნენ,სანამ გრაფმა მის რეზიდენციაში არ დაპატიჟა,ეველინაც დათანხმდა თან ლილიც არ იყო სახლში(საქმეზე გაემგზავრა)მარტო ყოფნაც არ ხიბლავდა,ამიტომ წინადადებას დათანხმდა
საღამომდე ჰოსოკმა ჯინის სასახლეში შეიარა,დიახ ასე გათამამდა მტერი..თორემ თავის დროზე კიმის საგრაფოს სათოფეზე ვერ გაეკარებოდა
დარბაზში იჯდა ჯინი,სრულიად გაქვავაებული,უემოციო სახით
YOU ARE READING
ვამპირი(დასრულებული)
Vampire,,The moon is my sun The night is my day Blood is life End you are my prey" მე19 საუკუნის ლონდონი,1890 წელი პრესაში მომუშავე 19 წლის ახალგაზრდა გოგონა ეველინა თავისი სურვილით რედაქცია ,,daily mirror"მიდის იდუმალებით მოცულ ქალაქ ქინგ-ქროში,ადგი...
