Face to face (#FMSC) ✅

~23~

Αλεξ POV

Έχει περάσει 1 ωρα που μαλωσαμε με την Νεφελη. Έξω έχει αρχίσει να βρεχει και την βλέπω πως κοιτάει λυπημένη και λιγάκι θυμωμένη το τζάμι νομίζω είναι ώρα να την αφήσω να μπει στο σπίτι...

Ανοίγω διστακτικά την πόρτα και πριν προλάβω να την ανοίξω ολόκληρη την σπρωχνη η Νεφελη με το πόδι της με δύναμη... Απαπαπα νεύρα που έχει αυτό το κορίτσι αλλά έτσι γεννήθηκε για αυτό δεν μου φαίνεται παράξενο

Νεφελη: ΠΑΣ ΚΑΛΆ ΑΓΌΡΙ ΜΟΥ ΤΙ ΕΙΧΕΣ ΣΤΟ ΜΥΑΛΌ ΣΟΥ!!!!

Αλεξ: Εε.. Τι εννοείς?

Νεφελη: ΤΙ ΤΏΡΑ ΣΟΥ ΕΦΥΓΑΝ ΤΑ ΝΕΎΡΑ!!!?

Αλεξ: Είχα ησυχία οπότε ηρεμισα...!

Νεφελη: ΕΙΧΕΣ ΗΣΥΧΊΑ ΕΠΕΙΔΉ ΜΕ ΠΕΤΑΞΕΣ ΈΞΩ!

Αλεξ: ΆΜΑ ΔΕΝ ΣΕ ΠΕΤΟΎΣΑ ΈΞΩ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΘΑ ΞΕΣΠΟΥΣΑ ΕΠΆΝΩ ΣΟΥ!!

Νεφελη: Α ΜΠΑ ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΉΣΩ ΚΙ ΟΛΑΣ

Αλεξ: Κανονικά θα έπρεπε!!!

Νεφελη: ΕΤΟΊΜΑΣΕ ΒΑΛΊΤΣΑ ΓΙΑΤΊ ΕΊΜΑΙ ΈΤΟΙΜΗ ΝΑ ΣΕ ΣΤΕΙΛΩ ΛΊΓΟ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ!

Αλεξ: Χα... Χα.... Χα...

Περίμενα να δω τι θα μου πει μετά αλλά το μόνο που μου ήρθε ήταν η παλαμη της με δύναμη πάνω στο μάγουλο μου. Έχει και βαρυ χέρι πανάθεμα την. Την κοίταξα με νεύρα και έτρεξε πάνω στο δωμάτιο της.

Τελικά καλά λένε ότι τα αδέλφια μας είναι είναι οι εχθροί που δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτούς...

Πάω έξω από το δωμάτιο της με σκοπό να μιλήσουμε.

Αλεξ: Νεφελη άνοιξε την πόρτα θέλω να μιλήσουμε

Νεφελη: Είναι κλειδωμένη!

Αλεξ: Ε ξεκλείδωσε την

Νεφελη: Έχασα το κλειδί!!

Αλεξ:... Ωραια θα μιλήσουμε έτσι!!

Νεφελη: Δεν μπορώ να φωνάζω πόνεσε ο λαιμός μου τόση ώρα που γκρίζα!

Αλεξ: Πάρε με τηλέφωνο τότε!!

Νεφελη: Δεν έχω μονάδες!!

Αλεξ: Στείλε μου μήνυμα!!

Νεφελη: Έχω σβήσει το φβ!

Αλεξ: Νεφελη προσπαθείς να με αποφύγεις!!?

Νεφελη: Πως σου ήρθε αυτό καλέ!

Αλεξ: Νεφελη άνοιξε την πόρτα!!!! Θα την σπάσω!

Νεφελη: Σπασ την!

Αλεξ: Κάποια στιγμή θα κατέβεις κάτω δεν μπορεί!!!Να δεις τι θα πάθεις όταν σε δω!

Νεφελη: Ναι φοβήθηκα τώρα

Αλεξ: Καλά...

Νεφέλης POV

Τελικά βγήκα έξω από το δωμάτιο γιατί άρχισε να γουργουριζει η κοιλιά μ. Τι να κάνω άνθρωπος είμαι!

Αλεξ: Κοίτα ποια βλέπουν τα όμορφα μου μάτια.. Καιρό είχαμε να τα πούμε βρε!

Νεφελη: Μην χαίρεσαι παιρνω  φαγητό και θα πάω να φάω στο δωμάτιο μου!!!

Αλεξ: Ναι καλά θα πάμε έξω να φάμε!

Νεφελη: Να πας μόνος σου!!

Τελικά με έσυρε μέχρι το αυτοκίνητο και πήγαμε στο μολ που έχει και φάει. Μόλις τελειώσαμε πήγαμε και μια βόλτα στα μαγαζια. Κάποια στιγμή δεν τον βλέπω δίπλα μου και μπαίνω σε ένα μαγαζί.

Νεφελη: Συγγνώμη έχασα τον αδελφό μου μπορώ να τον φωνάξω από το μεγάφωνο

Πωλήτρια: Μα και βεβαια ορίστε.

Νεφελη: Αντίο για πάντα ηλιθιε

Είπα τσιριζοντας και βγήκα τρέχοντας έξω από το μολ.

Αλλά για κακη μου τύχη ήταν ήδη έξω με ένα χαμόγελο στα χείλη και με περίμενε.

Αλεξ: Το άκουσα αυτό!

Νεφελη: Για να το ακούσεις το πα! Αλλιώς δεν θα το έλεγα στα μεγάφωνα!!!

Τωρα περίμενα απλά να με βρίσει πολυ άσχημα αλλά αντί για αυτό ήρθε και με πήρε στην αγκαλιά του.