თავი სამი

274 22 18
                                    

ნამჯუნი: სად ჯანდაბაში ვარ?! აქ რა ხდება?! როგორც მახსოვს გუშინ კლუბში ვიყავით... ბიჭებო!!! ჯონქუქ! ჯიმინ! იუნგი! აჰ ამის გაღვიძებას აზრი არ აქ წინაზე ქუქიმ ყინულები ჩაუდო ერთ ადგილას და ვერაფერს მიხვდა მარა რომ ადგა ჯობდა არ ამდგარიყო... ისე გაბრაზდა დორმიდან გაგვყარა და მოგვიწია სასტუმროში გაგვეთია ღამე... ეჰ რა გიჟები ხართ თქვენ! - ბუტბუტებდა თავისთვის ნამჯუნი - დროა ავდგე და ვნახო რა ხათაბალაში ამოვყავი თავი- ადგომა სცადა- აჰ! ღმერთო თავი, სხეული პარალიზებული მაქვს- და ისევ უსულოდ დაეცა საწოლზე - არის აქ ვინმე?! - რამოდენიმე წამს მიაყურადა და ვერაფერი რომ ვერ გაიგო ბიჭების გამოღვიძება სცადა - მოდი ყველაზე ადვილი გასაღვიძებელით დავიწყოთ - ჯონქუქ! აეგდე შე მამამიჯმულო! ბეჯოოო!!! ეეგდე თქო თორე დედა ჯინს დავუძახებ და მერე შენ ნახე გერკულესით სირბილი ოთახში!

ქუქი: ოღონ ეგ არა! - წამოფრინდა ლოგინიდან- აჰ! თავი მისკდება! სად ვართ ეეე! ეეე ჟემენშე! აწიე ეგ ხელი ჩემი ტრაკიდან!

ჯიმინი: შე ჭკუათხელო ეგ ჩემი ხელი არაა ვერხედავ?! - ამოიგმინა

ქუქი: აბა ვისია?!

ჯიმინი: პაპაჩემის პაპის! მე რა ვიცი შე შტერო!

ქუქი: უეჭველი ჯინისაა - ვარაუდი გამოთქვა.

ჯინი : შე პრუწიანო მაიმუნო რეებს მაბრალებ ვერ გავიგე! - წამოხტა- აჰ თავი! - ისევ დაეფერთხა.

ჯინი: ეე მამა აბრამის ბატკნებო და ტრაწიანო ბავშვებო ეეყარეთ აქედან!

თეჰიონი: აი ეს ვინაა! ღმერთო გეხვეწები გამითენე ის ბედნიერი
დღე რომ ჩემით მშვიდად და გემრიელად გავიღვიძო.

ჰოსოკი: მართალია ჯინ! შენს გაღვიძებას შუგამ გამაღვიძოს მირჩევნია.

ჯიმინი: მეც!

ქუქი: მეც!

ჯინი: თქვე მოღალატე ვირებო ჯანდაბამდეც გზა გქონიათ!

თეჰიონი: ეჰ! ნეტა მართლა ჯანდაბამდე გვქონდეს გზა! რა კაი
იქნება.

შეუდარებელიDonde viven las historias. Descúbrelo ahora