Call Me Daddy (Awesomely Completed)

18

Nara

Nakatulala lang ako sa Mama ni Travis habang nililinis nito ang mga gasgas ko sa braso. Hindi ko naman matignan ang asawa nito dahil nakakailang. Kanina pa rin kasi ito nakatitig sa akin. Hindi ko naman alam kung bakit. Siguro dahil kamukha ko ang asawa ng anak nila? Posible.

Dumating si Travis na may dalang palanggana kaya tinignan ko siya't nginitian ng bahagya bilang pasasalamat. Kanina pa rin salubong ang mga kilay niya simula nang makita ang kalagayan ko. Alam kong nangangati siyang magtanong pero hindi niya pa ginagawa. Ang inuna kasi talaga muna nila ay ang asikasuhin ako.

Nakakahiya nga kasi nakikitira lang ako pero heto ako't inaasikaso ng pamilyang nagpapaaral at nagpapakain sa akin. Kaya ko naman asikasuhin ang sarili ko pero hindi ako makapagsalita simula pa kanina dahil hiyang-hiya ako't ganito nila ako nadatnan. At isa pa, naiilang ako dahil hindi ko naman sila kilala talaga.

"Napano ka ba, apo? Napaaway ka ba?" nag-aalalang tanong ni Lolo. Tinignan ko ito saka umiling. "Eh, ano nangyari at nagkaganiyan ka?"

"Activity po sa school. P.E." Pinilit ko magtunog na para bang hindi nagsisinungaling at habang hinihintay ang sagot nila ay hinihiling ko na sana hindi sila maghinala.

"Grabe naman iyong school niyo." Napatingin kaming lahat kay Mrs. Eru dahil sa sinabi nito.

"Part of growing up, Han." Narinig kong sinabi ng asawa nito pero hindi ako tumingin dahil ramdam ko pa rin ang titig nito.

"Nara," pagkuha ni Mrs. Eru sa atensyon ko. "Why don't you take a bath first bago ka sumama sa amin?"

"Po? Saan po ba tayo pupunta?"

"We plan on eating out kasi since I wasn't able to cook kanina. We had a bit of a..." Tumingin siya kina Mr. Eru at Travis nahuli ko ang pagsasalubong ng kilay niya at ang mag-ama naman ay nakangising nakatingin sa kaniya. "Family discussion." Ibinalik nito ang tingin sa akin saka ako binigyan ng maliit na ngiti. "Pero kaya mo ba? You might be in pain right now because of school that's why I'm asking. We can just order—"

"Nako. Kaya ko po."

Inilublob niya ang hawak na bimpo sa palanggana na dinala ni Travis saka ito piniga bago ipinahid sa akin. "You don't need to be shy around us, okay? We kinda remember you. Travis told us na nagsama kayo sa isang shoot back then when you were kids."

"O-Opo. Ako nga po iyong batang iyon, Mrs. Eru."

"She's super casual. Nakakaloka." matawa-tawang sinabi niya saka inilagay sa palanggana ang hawak na bimpo at tumayo. "Pero kamukha mo—"

"Ma, kakasabi ko lang kanina." pagsapaw ni Travis kaya napatigil ito sa pagsasalita.

"Whatever." Nag-ikot ng mata matapos irapan ang anak saka ako hinawakan sa pulso. "Go and take a bath na, Nara. We'll wait for you here."

Tumango ko habang nakangiti saka nagpaalam. Habang naakyat sa hagdan, hindi ko maiwasang maisip si Chrissy sa ipinakitang ugali ni Mrs. Eru. Magkaparehang-magkapareha sila, lalo na sa pagsasalita. Naruon ang pagiging maarte pero ito iyong tipo ng arte na hindi maiinis, bagkus ay matutuwa ka pa.

Umalis rin kaagad kami gamit ang sasakyan nila. Malaki ito. Ang sabi, ginagamit raw ito ng mag-asawa para sa trabaho nila. Kaya pala maraming nakasabit na magagandang damit sa bandang likuran dahil artista sila. Malamang maraming wardrobe changing ang nagaganap dahil sa mga scenes na ginagawa nila.

Bumyahe kami ng halos isang oras dahil walang makitang restau na gusto nila si Mr. Eru, o Sir Uno dahil iyon ang gusto nitong itawag sa kaniya. Gusto ko sanang sabihin na puwede naman sa restau na pinagtatrabahuhan ko pero naalala kong hindi pala basta-basta ang mga kasama ko. Baka imbis na makakain sila ng maayos ay dumugin sila.