The bitch of the Bad Boy (Book 1)

Σας ελειψα;

- Κοπέλα μου , πως και από δω λέει η μάνα μου και με αγκαλιάζει σφιχτά από την χαρά της

-Μου έλειψες μαμά λέω και την αγκαλιάζω και εγώ σφιχτά απολαμβάνοντας την αγκαλιά της

- Και εμένα μου έλειψες παιδί μου , ο Μάριος που είναι;
Λέει και με κοιτάει
Μόλις αναφέρει το όνομα του το χαμόγελο Μου χάθηκε για λίγα δευτερόλεπτα και βγήκε το ψεύτικο χαμόγελο ( ξέρετε το χαμόγελο που προσπαθείτε να γελάσετε αλλά γελάτε ψεύτικα στην τελική , Ναι όλοι μας το έχουμε νιώσει αυτό το χαμόγελο )

-Εμμ ο Μάριος είχε κάτι επαγγελματικές δουλειές και για να μην είμαι μόνη μου ήρθα εδώ, μπορεί να κάτσω μόνιμα λέω και χαμογελάω

- Το αποφασίσατε τελικά;

- Μαμά με τον Μάριο τσακωθήκα μου λείψατε ,ήθελά εδώ και καιρό να έρθω εδώ να μείνουμε αλλά μου έλεγε οχι, οπότε τώρα βρήκα στην ευκαιρία

- Είναι σοβαρό;

- Δεν ξέρω θα δείξει

- Θα είσαι εντάξει;

- Μαμά τώρα που ειμαι εδώ στην παλιά μου περιοχή θα είμαι υπέροχα , μην ανησυχείς

Μου χαμογελάει και με αγκαλιάζει

-Λοιπόν τι καλό έχεις ετοιμάσει;
Λέω καθώς αφήνω την βάλιτσα και τρέχω στην κουζίνα...
Καλά ρε μάνα λες και ήξερες ότι θα ερχόμουν

- να σου βάλω ;

‐ Δεν τα ρωτάμε αυτααα
Λοιπόν όσο μου βάζεις φαγητο πάω να κάνω ένα μπάνιο και έρχομαι

Πάω μπροστά από την πόρτα του δωματίου Μου...την ανοίγω και απλώς κοιτάω...
-Αχχ πόσο μου έλειψε το σπίτι μου
Τρέχω και πηδάω πάνω στο κρεβάτι μου και κοιτάω το ταβάνι χαμογελώντας...

Φέρνω την βαλίτσα μου μέσα, βγάζω μερικά ρούχα και πάω μέσα Για να κάνω μπάνιο ...
Μόλις τελειώνω κατεβαίνω κάτω και τρώω...

-Μωρό μου εγώ έφυγα θα έρθω και θα μιλήσουμε για ότι θες, συγγνώμη που δεν μπορώ να κάτσω ..

- Δεν πειράζει μαμά άλλωστε θα πάω να δω τα παιδιά στην καφετέρια μετά...

- Ωραία,  τα λέμε Φιλάκια

Η ώρα ήταν 5 οπότε σιγά σιγά ετοιμαζόμουν , βέβαια δεν έχω πει τίποτα σε κανέναν...
Ακόμα και στην κολλητή μου...θα με βρίσει αλλά με αγαπάει...

Μιας που πήγε 6 και 30 ξέρω ότι τέτοια ώρα τα παιδιά έχουν μαζευτεί στην καφετέρια αποφάσισα να φύγω