[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၁၂၂ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၁၂၂
[အႏၱရာယ္ - ၁]

အဆံုးမရွိေအာင္ က်ယ္ျပန္႔ႀကီးမားကာ သန္စြမ္းထူထဲလွေသာ ခ်ံဳႏြယ္ပိတ္ေပါင္းတို႔၏ ေဘးတစ္ဖက္၌ မည္သူ႔ကိုမၽွ ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ျခင္း မရွိေပ။

ဒါေပမယ့္ ထိုခ်ံဳႏြယ္ပိတ္ေပါင္းတို႔၏ မနီးမေဝး လမ္းမထက္တြင္ ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ သူမခႏၶာကိုယ္မွ က်ဆင္းေနသည့္ ေသြးအိုင္ထဲတြင္ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာ လဲက်ေန၏။

သူမ ဝတ္ဆင္ထားသည့္ အျဖဴေရာင္ ရွပ္အက်ႌမွာ နီေစြးေစြး ေသြးတို႔ျဖင့္ စြန္းထင္းကာ စိုနစ္ေနၿပီး ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ ေသြးအိုင္ထဲတြင္ ဆိတ္ၿငိမ္ တိုးတိတ္စြာ လဲေလ်ာင္းေနလ်က္ သူမရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကိုေတာ့ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ေစ့ပိတ္ထားေလသည္။ သူမရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြမွာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေရြ႕လ်ားေနၿပီးမွ ရုတ္တရက္ ဆတ္ခနဲ ေအာက္သို႔ ျပဳတ္က်သြားသည္။

ခ်န္းစီႏ်န္က အိပ္မက္ဆိုးမွ ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္စြာ လန္႔ႏိုးလာၿပီးေနာက္ သူ႔ကိုယ္ေပၚတြင္ ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္တို႔ျဖင့္ ဒီးဒီးက်ေန၏။ သူက ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာျဖင့္ ဖုန္းကို ယူလိုက္ၿပီး ခ်င္းစုယြဲ႕ထံ ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။

သူ ခဏမၽွ စိတ္သက္သာရာ ရဖို႔အတြက္ ခ်င္းစုယြဲ႕ လံုလံုျခံဳျခံဳ ရွိေနမည္မွန္း သိရဖို႔ လိုသည္။

ဖုန္းက အခ်ိန္အၾကာႀကီး ျမည္ေနေပမယ့္ ကိုင္မည့္သူ မရွိေပ။ ခ်န္းစီႏ်န္မွာ သူ႔ရဲ႕ သည္းမခံႏိုင္ ျဖစ္ေနသည့္ စိတ္အား ခ်ိဳးႏွိမ္ကာ အခ်ိန္ကို ၾကည့္လိုက္၏။ မနက္ ၂နာရီ ရွိေနသျဖင့္ သူမ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလာက္သည္။

ခ်င္းစုယြဲ႕က ဖုန္းသံေၾကာင့္ ႏိုးလာသည္။ သူမ ဖုန္းျမည္သံကို တိုးပိတ္ထားမိတာ ကံေကာင္းသြားသည္။ မဟုတ္ပါက ေဘးမွာ အိပ္ေနၾကသည့္ အလုပ္မွ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြအား ႏိုးသြားေစပါက ဘယ္လိုေတာင္ ရွက္စရာ ေကာင္းလိုက္မလဲ?

ခ်န္းစီႏ်န္က သူမကို အခ်ိန္အၾကာႀကီး မဆက္သြယ္ခဲ့ပဲ ဘာလို႔ ဒီအခ်ိန္မွ ဖုန္းဆက္ရတာလဲလို႔ သူမ အံ့ဩသြားမိသည္။ တစ္ခုခု ျဖစ္ေနမည္ကို ခ်င္းစုယြဲ႕က စိုးရိမ္မိသျဖင့္ တံခါးမွထြက္ကာ ဖုန္းကို ျပန္ေျဖလိုက္၏။