[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၁၂၃ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၁၂၃
[အႏၱရာယ္ - ၂]

ခ်င္းစုယြဲ႕၏ ႏွလံုးသားမွာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တုန္လႈပ္လာလ်က္ သူမ၏ဖုန္းကို ေနာက္ေက်ာဘက္သို႔ တိုးတိတ္ညင္သာစြာ ပို႔လိုက္ကာ 110 သို႔ ႏွိပ္လိုက္သည္။

သူမမွာ အရင္တုန္းက ထိုသို႔ တစ္ခါမွ မႀကိဳးစားၾကည့္ခဲ့ဘူးသျဖင့္ ေအာင္ျမင္ပါ့မလားေတာ့ မေသခ်ာေပ။

ထို႔အျပင္ အခုအခ်ိန္၌ သူမ သေဘာထားကေတာ့ စိတ္ကိုၿငိမ္ေအာင္ထားၿပီး အခ်ိန္ဆြဲဖို႔အတြက္ပင္။ သူမအတြက္ အခ်ိန္ဆြဲႏိုင္သမၽွ ဆြဲဖို႔ လိုေပ၏။

ခ်င္းစုယြဲ႕ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ေနသည္အထိ ျပန္မေရာက္လာသည္အား သတိထားမိသြားၿပီး လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ား လာၾကည့္ဖို႔အတြက္ သူမ ႏွလံုးသားထဲမွေန ဆုေတာင္းေနမိသည္။ သူမမွာ အသက္ရွင္ဖို႔ အခြင့္အေရးေလးမ်ား ရွိလိုရွိျငားေပါ့။

ခ်င္းစုယြဲ႕က ထိုမ်က္ႏွာစိမ္း လူတစ္စုအား ၾကည့္လိုက္သည္။ မသိစိတ္ကေန သူမကိုယ္သူမ ေသလူလိုကို ခံစားေနရ၏။

ရုတ္တရက္ သူမ မက္ခဲ့သည့္ အိပ္မက္ဆိုးႀကီးအား ျပန္သတိရသြားသည္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကလည္း ယခုလိုပင္ အနက္ေရာင္ ဝတ္ထားသည့္ လူတစ္စု၏ ဝန္းရံျခင္းကို ခံခဲ့ရတာပင္။ သူတို႔က သူမကို ဆက္တိုက္ဆက္တိုက္ကို ဓားႏွင့္ ဟက္တက္ထိုးသြင္းခဲ့သည္။ ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပဲ ေသြးထြက္လြန္ျခင္းေၾကာင့္ ေသဆံုးေတာ့မည္ကိုသာ ခံစားခဲ့ရ၏။

ထို ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္ရြံ႕ကာ ကူကယ္ရာမဲ့ေနေသာ ခံစားခ်က္ ... ရုတ္တရက္ ထိုခံစားခ်က္ အားလံုးဟာ သူမရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲကေနကို တလိမ့္လိမ့္ လွိဳက္တက္လာေတာ့သည္။

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ အသက္ပင္ ျပင္းျပင္း မရႉထုတ္ဝံ့ေခ်။ သူမ အသားထဲသို႔ နစ္ဝင္လုမတတ္ ျဖစ္ေနသည့္ ဓားရွည္အား သတိထားၿပီး ၾကည့္လိုက္သည္။ ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ အသံကို အရမ္းႀကီး တုန္ရင္မေနေအာင္လို႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး သတိထားလိုက္၏။ "အစ္ကိုတို႔ .. ရွင္တို႔က ဘယ္သူေတြလဲ? ရွင္တို႔ ပိုက္ဆံလိုခ်င္တယ္ ဆိုရင္လည္း ကၽြန္မ ေပးႏိုင္ပါတယ္ ... လက္နက္ေတြ အၾကမ္းဖက္တာေတြနဲ႔ မေပ်ာ္ပိုက္ပဲ ေနၾကရေအာင္ေလ ကၽြန္မ ေၾကာက္လို႔ပါ"