...I'm different...

~The end~

Aria' s pov

Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου.

Άρχισα να κλαίω αμέσως από τον πόνο που ένιωθα σε όλο μου το σώμα.

Κάποιος με είχε κλείσει στην αγκαλιά του και αυτό χειροτερεύει τον πόνο μου.

Κοίταξα προς τα πάνω και ήταν ο Namjoon.

O NAMJOON?

ΘΕΈ ΜΟΥ.

ΦΟΥ ΦΟΥ ΦΟΥ ΑΝΑΣΕΣ.

"Εεεμμ Namjoon?"

"Μμμμ"

"Πονάω"

"Μμμμμμ"

"NAMJOON ΞΎΠΝΑ ΚΑΙ ΦΏΝΑΞΕ ΤΟΝ JIMIN ΠΟΝΆΩ ΛΕΩ"

Πετάχτηκε όρθιος και έτρεξε έξω από το δωμάτιο.

Που παρεμπιπτόντως δεν είναι το δικό μου.

"Που πονάς?"

"Αχ Jiminssi πονάω παντού. Ειδικά το κεφάλι μου"

"Έλα σήκω θα πάμε στην θάλασσα. Θέλω να δω αν θα καταφέρω και εγώ τίποτα"

(εννοεί να εμφανίσει την ουρά του)

"Δεν μπορώ να σηκωθώ"

"Jimin τρεχα πες στους άλλους να κατέβουν στην παραλία και την Aria θα την φέρω εγώ με το αυτοκίνητο μου"

Ο Jimin βγήκε έξω και ο Namjoon με πλησίασε με ένα χαμόγελο.

Σύντομα τα πανέμορφα λακκάκια του είχαν κάνει την εμφάνιση τους και τον κοιτούσα κατάματα.

Ειμαι σίγουρη πως βγαίνουν καρδούλες από τα μάτια μου.

Έβαλα όλη μου την δύναμη και έκατσα στο κρεβάτι.

Πιαστηκα να είμαι ξαπλωμένη.

Τα πόδια μου κρεμοντουσαν στο αέρα λόγο του ότι είμαι λίγο κοντή.

Ο Namjoon γονάτισε μπροστά μου και αγκάλιασε την μέση μου με της παλάμες του.

"Ανησυχεισα για εσένα. Παρά πολύ"

"Αλήθεια?"

"Αλήθεια....Aria... Είμαι ερωτευμένος μαζί σου"

"...τ-τι-τι ει-ει-είσαι?"

"Ερωτευμένος μαζί σου"

Με όση δύναμη μου είχε απομείνει πεταχτηκα πάνω του και τον αγκάλιασα σφιχτά περνοντας τα χέρια μου γύρω από τον λαιμο του.

Εκείνος πέρασε τα δικά του γύρω από την μέση μου και με εσφιξε καλά πάνω του.

"Σ αγαπάω"