ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ

~9~

<<συγγνώμη αν ημουν αυστηρος μαζι σου Ντεμπορα,ομως ειναι αδυνατον να σου συμπεριφερθω διαφορετικά,το αυριο ειναι αβεβαιο και για τους δυο μας>> τα σκουρόχρωμα χερια του,συνεχισαν να χαϊδεύουν τα μαλλια της ωσπου την ενιωσε να αναδευεται μεσα στον υπνο της,ξαφνιασμένος τράβηξε το χέρι του και την κοίταξε με φανερη αγωνια..

οταν το ζεστό της πλεον χερι αγκαλιασε το δικό του,και τον έσπρωξε προς το κρεβατι επάνω,το σωμα του αντιστάθηκε για μερικα δευτερόλεπτα αλλα όταν ακουσε το παραπονεμένο της μουγκριτο ξαπλωσε διπλα της κοιτάζοντας το προσωπο της πολυ πιο κοντα απο αλλες φορές,τα μακρια μαύρα της ματωκλαδα ,η μυτη και τα χειλη της ..ολα ταιριαζαν αψογα επανω της...η καρδια του φτερουγισε πρωτη φορα στην ζωη του για καποια γυναικα ,ναι τωρα μπορούσε να το παραδεχτει καθώς το σπιτι του γεμισε απο μια καινουργια απαλη μυρωδια σαν λουλούδι,απ'την στιγμή που το κενο δωμάτιο πλημμυριστηκε απο μια γυναικεια συντροφιά εστω και αν εκεινη τον θεωρουσε εχθρο της,ηξερε βαθια μεσα του πως αν εκτελουσαν εκεινη την γυναίκα δε θα ειχε κανενα αλλο νοημα στη ζωη του,γιατί τωρα ετσι στα ξαφνικα το ειχε αποκτησει και αυτη η πρωτόγνωρη αισθηση καθε αλλο ,τον εκανε να αισθάνεται ζωντανός..

<<Δεν θελω να δεθω μαζι σου,πρεπει να βρω καποιο ελάττωμα επανω σου για να πάψω να σκεφτομαι σαν τρελός,θελω να κανεις κατι που να σε βγάλει απο την θεση που εχεις κλεψει με την βια>> αγγιξε την καρδια του μα δεν άκουγε χτύπο και αυτο τον τρομαζε..

<<κανε κατι που θα θεωρήσω ασχημο και θα σε βγάλω απ'το μυαλο μου,γιατι η ομορφιά σου δεν εχει κανενα ελαττωμα>>

το απαλο της σωμα χωθηκε στην αγκαλιά του και βολευτηκε στο στήθος του σαν κουταβι που έψαχνε καταφύγιο,σήκωσε τα χέρια του ψηλα γεμάτος απελπισία και ανοιξε τα ματια του έντρομος για την επομενη της κίνηση,αλλα αυτο που εκανε ηταν να τον αγκαλιάσει σφιχτά,και εκεινος συνεχισε να μενει σαν παγωμένο αγαλμα προσπαθώντας να μη την ξυπνησει,δεν έπρεπε να την αγκαλιάσει αλλα εκεινη μεσα στον υπνο της φαινοταν ανήσυχη,λες και εβλεπε κάποιον εφιάλτη που την απειλούσε οτι θα την σκοτωσει..

<<Ντεμπορα; μη προσπαθείς να με κανεις να σε αγκαλιάσω πρεπει να σηκωθω ...πρεπει....>> το απαλο της κλαψουρισμα τον σοκαρε,ολοκληρο το σωμα της ετρεμε