Belle Ame: A Beautiful Soul (DS Auxiliary)

Chapter Eleven (Part 1)

CHAPTER 11

(PART ONE)

"Pride leads to destruction, and arrogance to downfall."

- Proverbs 16:18

***

Year 1983.

"WOW!" my four-year old son exclaimed when he saw the beach of Tierra Fe for the first time.

Ibarra's little steps became an excited run, his feet simply kicking the white golden sand.

"Wow!" he exclaimed again with a big smile in his innocent face. "I want to swim!"

I crossed my arms against my chest, quietly following my son wherever he goes.

Pagkadating na pagkadating dito sa isla ay natulog kaagad si Aya sa rest house. Hindi ito nagdala ng ibang mag-aalaga kay Ibarra, kaya ako ang inutusan niyang bantayan ang bata.

"I want to swim, Papa," ulit ni Ibarra, nakatingala sa'kin at nangungusap ang mga mata.

"No," I strictly said. "Just play in the sand." Tirik pa ang araw at masakit sa balat kung ngayong oras siya maliligo.

Tumanaw ito sa malayo, tumitig sa dagat na kalmado ang mga alon. Ang kulay ay repleksyon lamang ng sa kalangitan.

Walang ibang tao sa parteng iyon ng isla dahil esklusibo para sa mga Delos Santos ang kalahating parte ng buong Tierra Fe.

No government power throughout the generations of Delos Santos ever had the chance to claim the islet. Kahit munting isla ay may ilang nakatira pa din sa kalahating parte. But there's no formal economic system. Our family lawyers just allowed the islanders to settle peacefully in the island. Kung gustong magtrabaho ng mga ito, kailangan ay sa kabilang isla pa. Ang puwede lang ibenta ay ang nahuhuling isda ng mga ito o ilang gulay na pananim.

May ilang negosyante ang nais pumasok, gustong magtayo ng mga commercial establishments, inns, small convenience stores, because Tierra Fe can attract tourists that can increase tourism and promise a sure livelihood to the islanders...

Ang ibang nag-aalok ay mga malalayong kamag-anak pa.

Subalit kahit isa ay wala akong pinayagan. Causing some relatives to totally hate me and never speak with me, again. What frustrated them most is the fact that, they cannot take this island away from me even if they are a Delos Santos, too. I am the direct descendant of Tierra Fe's owner since the 17th century.

I literally own this whole place and the people living here. As long as they don't do things against the lawyers' conditions for them to live here, then I'm also fine with that.

"It's a shell!" bulalas ni Ibarra habang nakayuko. May pinulot ito sa buhanginan. "It's a shell, Papa." Itinaas niya iyon. "Let's give this to Mama."

"Put it in your bag."

Mula sa likod nito ay inalis ni Ibarra ang bagpack, maingat na ibinaba sa buhanginan, binuksan ang zipper at nilagay sa loob ang malaking kabibe.

"Oh, another one." May tinuro ito sa buhanginan.

Nang yumuko ako ay mayroon pa nga. He widely smiled while picking up the shell, he stared at it happily like he just found a big chunk of gold.

Inilagay niya ulit iyon sa loob ng maliit nitong bagpack.

"Carry your bag. Doon tayo sa ilalim ng puno." Turo ko sa may lilim.