YALVARIRIM BIRAK BENİ

HASTANEDEN ÇIKIŞ

O günün üzerinden koca bir hafta geçmişti ama ben olanları sindiremiyordum. Kurşun yiyen Görkem iken nefes alamayan bendim.   Ciğerlerim bile onların ortamında ki  havayı içime çekmemi kabullenmiyordu.

Üç gün önce hastaneden çıkması gereken Görkem Ağamız ne olur ne olmaz diye hâllen hastanede yatıyordu.Malum beyfendinin canı çok kıymetli...
Konakta olmayışı benim işime geliyordu aslında. Ama  bu bir hafta içerisinde her gün celadımın ziyaretine benide zorla götürüyorlardı neymiş ben onun eşiymişim beni görürse daha iyi olurmuş aksine yüzü her beni görüşünde onun bu duruma gelişinin sebebi benmişim gibi bakıyordu gözlerime.Bakışlarından kork muyor değildim. Keşke hiç çıkmasa ama tüm tahlil sonuçları güzel olduğu için bugün çıkarıyorlar. Bundan dolayı konakta hummalı bir çalışma almış başını gidiyordu. Kapıda kesilmeyi bekliyen sürüyle kurbanlık hayvanda cabası.
Odamda bitmek bilmeyen temizlik var bide.Ben bu adamla aynı odada kalamam ki.

Kaynanam olduğunu iddia eden Zümrüt Hanımda bana dolaptan elbise seçiyor ama her elline aldığınıda beğenmeyip burun kıvırıyordu. Sonunda ateşi bulmuşcasına bağırıp  "buldummm" demesi beni baya bir korkuttu. Elindeki elbise ile gözümün dolmasına sebep olmuştu. Son doğum günümde annem ile babamın hediyesiydi. Şimdi ise bana onları kaybetmeme sebep olan adam için giymem isteniyordu. Ama ben bunu yapamazdım.

"Hadi bunu giy bu sana çok yakışacak. "
ısrarları üzerine herşeye boyun eğdiğim gibi bunada boyun eğdim. Mecalim kalmamıştı artık sonuç vermeyen direnmelere.

Zümrüt Hanım odadan çıktıktan sonra göz yaşlarımı silerek elbiseyi giydim.
Gözlerim her zaman ki gibi yine kızarmıştı. Ağladığımı anlamasınlar diye saçlarımı toplayıp yüzümü yıkayıp odadan çıktım. Merdivenlerden inerken araba sesleriyle dolan avlu bana onun gelişini haberini verdi. Ayaklarım geri geri giderken birden Aylin'e çarpmam üzerine durdum.
Dikkat et yenge ben olmasam düşücektin diyen Aylin'e donuk bir ifadeyle bakıyordum.
- Ne oldu sana yenge iyi görünmüyorsun?
- O geldi.
- Kim geldi...abim mi?
- Evet.
- Sakin ol.Abim hastaneden yeni çıktı sana birşey yapamaz. Hem ben senin yanındayım.

- Bilmiyorum Aylin ama korkuyorum.
dememe kalmadan aşağıdan Zümrüt Hanımın geldiler bağırışlarıyla kendimi toparlayıp yavaş adımlarla koluma giren Aylin ile merdivenlerden indim.

Her zaman olduğu gibi nefret ile gözlerime bakan o adam canlı canlı karşımda duruyordu. O eski dik duruşu yoktu artık çökmüşlük vardı üzerinde.
Konakta ki misafirlerin geçmiş olsun ağam deyişleriyle yüzümü ondan çevirip bu topluluğa baktım. Herkes mutluydu ben hariç.

Zümrüt Hanımın Armina hadi gir kocanın kolunada bir an önce odasına götürelim dinlensin demesiyle yüzüm yine onlara döndü. Ne istiyordular benden anlamıyordum.Etrafta o kadar insan varken niye ben ya diye şaşkın şaşkın bakıyordum ta ki misafir olan yaşlı bir kadının beni dürtüp hadi gelin hanım utanma gir kocanın kolluna demesine kadar.
Herkes bana karşıydı bu hayatta yine.
Yüzüne bakmadan yavaşca kolluna girdim. Odaya Zümrüt Hanımla taşıdığımız Görkem Ağamızı birde benim yattığım yatağa yattırdık.
O da yetmezmiş gibi Zümrüt Hanımın "hadi sen kocanla ilgilen. Ben aşağıdaki misafirlere bakayım. Bir ihtiyaçınız olursa Yeşim'i çağırırsın."demesiyle YETER ARTIK diye bir çığlık atasım geldi. Ama atamadım tabi ki.

Odadan çıkan Zümrüt Hanım dan sonra başbaşa kalmıştım bu adamla.
Bana bakıyordu ama gözlerinde hiçbir his yoktu. Odada yatağa en uzak olan köşede ki yere oturdum.Ona bakmıyordum ama onun bakışlarını üzerimde hissediyordum. Bu durumun ne zaman kadar sürdüğünü bilmiyordum çünkü  oturduğum yerde uyuya kalmıştım ki kapının çalmasıyla gözlerimi açıp etrafıma baktım. O da uyuyordu. Kapının tekrar çalmasıyla kalkıp kapıyı açtım.Gelen Yeşim di.
Gelin Hanımım size yemek getirdim diyen Yeşime teşekkür edip elindeki tepsiyi masaya koydum. Yeşim'in başka bir ihtiyacınız var mı demesiyle var diyen Görkem'e Yeşimle birlikte bakışlarımız kaydı.
Buyur Ağam söyle diyen Yeşim'e annemi çağır demesiyle Yeşim tamam diyip odadan çıktı. Ona hâlen bakıyordum ama o tavana bakıyordu.

Beş dakika sonra gelen Zümrüt Hanım buyur oğulum beni çağırmışsın demesiyle Görkem'in  ben bu odada kalmayacağım. Odamı değiştir. deyişiyle olduğum yerde oynamamak için kendimi zor tutum.
Zümrüt Hanımın hiç bir şey sormadan  "tamam oğlum sen nasıl istersen" demesiyle otuz iki diş sırıtıyordum artık.
Bir saat sonra hazırlanan misafir odasına götürülen Görkem den sonra tüm nevresimleri değiştirip yatağıma huzurla uzanıp böyle bir şey neden yaptığına anlam vermeye çalışırken Zümrüt Hanımın birden odama girmesiyle yattığım yerden hemen kalktım.
- Gelin Hanım aşağıda o kadar misafir varken sen hâlen burda yatıyorsun. Hadi çabuk aşağı in ve misafirlerin yanına git.
- Ama ben onların yanında napayım  hiç kimseyi tanımıyorum.
- Tek derdin bu olsun . Aylin sana yardım eder. Hadi bekletme insanları  seni bekliyorlar.
- Tamam iniyorum dememi bile beklemeden odadan çıkan Zümrüt Hanımın arkasından bakmakla yetindim.
Aşağı indiğimde sabah olan kalabalığın iki katı daha insan gelmişti. Kadınların oturduğu kısımda gözlerim Aylin'i arıyordu ki Aylin 'in beni çağırmasıyla onu bulmuştum. Hemen yanına gidip oturduğu yerde oturdum ki birden herkesin tuhaf tuhaf bakışlarına maruz kaldım. Aylin'inde yüzü düşmüştü. Olanlara anlam veremezken Zümrüt Hanımın içeri girmesiyle içerde ki en yaşlı kadınlardan biri
- Zümrüt gelinin bizlere selam verme tenezzülünde bile bulunmadı. demesiyle şimdi anlamıştım olanları ama iş işten geçmişti. Zümrüt Hanım baya kötü olmuştu. Bana dönüp herkese selam vermemi söyledi. Bende selam verip kusura bakmamalarını bu durumlardan dolayı aklımın yerinde olmadığını söyledim. İçlerinden biri  "gelin hanım haklı bizimde ona anlayış göstermemiz gerek bu konuyu fazla uzatmayalım. Malum daha evleneli bir hafta olmadan kocası vuruldu."deyince   kadınların çoğu başını olumlu anlamda salayıp haklısın dedi. Ama bilmiyorlardı ki Görkem'in vurulmasından değil, Görkem'in hayatımı mahvetmesinden dolayı aklım başımdan gitmişti.
Bu konuşmalardan sonra mutfağa gidip işlere yardımcı oldum. Havanın kararmaya başlamasıyla misafirlerin çoğuda benle vedalaşıp gittiler. Bende işlerimi bitirip odama gittim. Odaya girmemle Görkem'i karşımda görmem bir oldu.