"İ have lost myself, I don't want to lose you,too"
İt's hard to be real in this fake world...so, what if I die?
Esperanca,vajza e harruar.
Nje histori ku cdo gje e vogel ka rendesi,nje perqafim,nje fjale apo vetem nje shikim mund te te jap nje arsye...
E gjeta diskun te hedhur si dicka pa vlere ne cepin e dhomes se saj.
Je ndjere ndonjehere vetem? Jo vetem ne aspektin e te mos qenurit i rrethuar me njerez...
Ky ishte zeri i saj,zeri i cili nuk do ta degjoja me kurre .
Zeri qe do te me mungonte...
"Vetem" kur te gjithe kane qene rrotull teje...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Vetem",si fjale ne fundin e cdo fjalori te cdo njeriu....e urreja.
Por me vone nisa ta pelqeja...
Qe e vogel kam dashur te jem ne qendren e vemendjes se cdokujt...
Dhe kurre nuk isha,prandaj imagjinoja sikur dhoma ime ishte e mbushur plot me femije te tjere.
İsha 5 vjec kur une mendoja se kisha nje shok, nje shok imagjinar.
E quaja Sindi, ai ishte i vetmi qe qendronte gjithe diten me mua,qe fliste me mua.
İshte i vetmi qe une nuk urreja...
Sindi ishte aty,ne koken time,prane meje dhe fliste me mua. Bente ate gje qe askush nuk e bente.
Kaluan dy vite dhe une akoma mendoja sa ne shtepine time,me mua jetonte dikush i quajtur Sindi.
Te qenurit nje femije i vetem,ne nje shtepi pothuajse vetem ishte dicka qe kurre nuk arrita t'i jepja arsye.
Prinderit e kuptuan se dicka nuk shkonte tek une,me ne fund.
Dy vitet qe kalova me Sindin flisja shume rralle me te tjeret,ndoshta kurre nuk u beri pershtypje qetesia ime,ndoshta donin qe une thjesht te mbyllja gojen...
Dhe te cmendesha, te flisja me ajrin,me dollapin , shpesh te flisja me veten...
789 ore terapi,per te harruar Sindin, ia vlejten?
Po ia vlejten,kisha prane per 789 ore prinderit e mi duke me thene se do t'ia dilja ta harroja...
Shpresoja shume qe pasi Sindi te harrohej ,te mos harrohesha une perseri.
Sindi u harrua,ngeli vetem si nje histori per t'u treguar.
Bashke me Sindin ,u harrova edhe une...
Miq nuk kisha fare,me therrisnin se isha e cmendur, prinderit gjate gjithe kohes ne pune.
Para pa fund,prona pa fund, e mrekullueshme apo jo?
