PİKNİK

14.BÖLÜM: ANNE

Küçük kız çok üşüyordu annesi onu ısıtmaya çalışıyordu ama küçük kız hâlâ ısınamamıştı . Annesi en son küçük kızın yanına ateş yakmıştı bu koca orman gerçekten çok soğuktu. Ateş annesini terketmişti ama küçük kız hâlâ üzüyordu. Daha sonra yanlarına babası ve arkadaşları geldi küçük kız biraz olsun ısınmıştı tam ayağa kalacaktı karanlık ormandan sadece ayaklarını görebildiği birisi gelmişti ve annesini , babasını ve arkadaşlarını karanlık ormana doğru hızla çekti. Küçük kız hiçbir şey yapamadı ne ayağa kalkabildi ne de bağırabildi . O koca ormanda bir başına kaldı...(Açelya ' nın küçüklüğü")

Gözlerimi birden açtım ve bunun bir rüya olduğunu bir kaç dakika içinde anlayabildim.  Burak yanı başımda oturmuş başını duvara yaslamış uyuyordu . Ben yerden kalkıp hızla onun boynuna sarıldım korkup irkilsede oda bana sımsıkı sarıldı. Beni kendinden uzaklaştırmadan konuşmaya başladı.

" Noldu Açelya iyi misin? "
Hiçbir şey söyleyemedim tam söyleyecektim ki göz yaşlarım firar etti.

"Şşşş tamam sakin ol bak hepsi geçti ben burdayım"

" Burak beni sakın bırakma tamam mı? Ben çok korkuyorum . Rüyamda ailemi , herkesi benden alıyorlardı herkesi " hıçkırıklarıma engel olamıyordum. Tam Burak konuşacaktı ki bir telefon sesi geldi ama odada hiçbir şey yoktu sonra Burak yerden kalkıp bir duvarın önünde durdu ve

" Ses duvarın içinden geliyor"
Dedi.

Bende ayağa kalkıp yanına gittim ve gerçekten de duvarın içinden geliyordu.Burak hızlı bir şekilde yerdeki taşı alıp duvarı kırdı . Duvarın içindeki telefonu çıkardı. Ama bir dakika bu Ebru'nun telefonuydu . Bir numara vardı ekranda ama bu numaranın kime ait olduğunu bilmiyordum. Hızla telefonu Burak'ın elinden aldım ve telefonu açtım.

"Alo.."

" Abla benim Ebru "

"E-Ebru iyi misin?"

"Abla ben iyiyim diğer herkes gibi bizi sakladıkları depoyu polisler bastı zaten Atalay'ın babası uyuşturucu kaçakçılığından aranıyormuş onu anında tutukladılar ."

Ebru'nun anlattıklarına hâlâ inanamıyordum peki iyi de bu telefon?

"Tamam ama Ebru bu telefonun burada ne işi var "

"Biz ne olur olmaz diye onu oraya sakladım ve iyi ki saklamışım"

" Ebru peki ya annem ve babam onlar neredeler "

" Ona nasıl baba dersin abla onun yüzünden biz bu hallere geldilk ne yaşadıysak onun yüzünden"
dedi ağzımdan bir hıçkırık çıktı ve sol gözümden bir damla yaş firar etti .

" Abla ağlama biliyorum hiç kolay değil ama bir kıza bunları yaşatması daha zor kim bilir o kız ne acılar çekmiştir?"

" T-taman ben iyi-"

Daha lafımı tamamlamadan sert bir şekilde kapı açıldı gelenler ile gözlerim şaşkınlık için onları süzdü güzel vücuda sahip  orta yaşlı bir kadın ve iki tane polis odaya sert bir şekildegirdi .kadını tanımıyordum.

"BURAKK !"

kadın koşarak Burak'a sarıldı o anda sinirlerim iyice bozulmuştu ama Burak konuşana kadar .

"Annee"

Burak'ın yıllardır aradığı annesi sonunda onun karşısındaydı ikisi bir birine sarılıp ağlıyorlardı . Bir müddet öyle kaldıktan sonra kadının gözleri benim gözlerimi buldu .

" Burak bu kim ??"

"Anne o benim kız arkadaşım"

"Hmm pekala o halde merhaba ben Sevil Burak'ın annesiyim "

"Merhaba efendim bende Açelya Burak'ın kız arkadaşıyım"

Bir müddet Sevil hanım beni süzdükten sonra tam bir şey diyecek oldu ki Burak olduğu yere yığıldı.

"Burak!"

"OĞLUM!?"

Elimle yüzüne vuruyordum uyanması için ama nafile zaten karnındaki yara derin olmalıydı ki çok kanıyordu. Elim ile yarasına bastırıyordum kanamayı durdurmak için  . Tam tekrar vuracakken ambulans siren sesleri duyuldu .

"Sakın ölme sevgilim sakın!"

***
Biliyorum çok ama çok uzun zamandır bölüm atmadım ama gerçekten neden atmadığımı bende bilmiyorum mxmdndndb

Umarım bölümü beğenmişsinizdir...