O kadar özledim ki sesini... Adımı söyleyişini... Arkamdan bana seslenişini... Her ne kadar adımı karıştırıp dursan da... Bana her seslenmediğin gün,sanki daha da kötü geçiyor gibi. Madem sevmiyordun, niye bu kadar güzel baktın bana ? Niye bu kadar güzel seslendin ki ? Niye gülümsedin ?
O gün bana seslenmiştin ya hani. O an içimde bir kıpırtılar oluyormuş gibi hissettim ve yüzümde engel olamadığım aptal bir gülümseme...
Çok saçma biliyorum ama güzeldi. Hissettiklerim ve gülümsemem güzeldi... Güzel hissettirdi... Sen gibi.. Senin gibi..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TAKINTI
Short Storyİnsan sevmemekten korkar mı hiç ? Korktum. Hem de hiç korkmadığım kadar.
