Chapter 8

2.8K 63 1
                                    

"Fuck!"

"Leandro!" Saway ko sakanya noong bigla siyang magmura.

"Sorry, darling!" aniya at kinindatan pa ako bago umalis mula sa pagkakadapa.

I just rolled my eyes at my brother and just continued watching him sparring with his trainor which is Hunter Montenegro.

He knew that I have a brother, matagal na but he kept his mouth shut. I still don't know how he managed to get my very private information without my knowledge. Isang araw, nakita ko na lamang na kausap niya si Leandro at doon ko nalaman na matagal na silang magkakilala. I don't know if alam na din ni Sandra but I hope hindi pa. Hindi pa ako handa na malaman nila. Not now that I'm still on the process of fixing myself.

Napangiwi ako noong tinamaan sa mukha ang kapatid ko. Sunod sunod naman ang atake niya kay Hunter pero lahat ng iyon ang nasangga niya effortlessly. Hindi talaga ako magsisisi na siya ang trainor ng kapatid ko sa mix martial arts.

"Woah, I'm tired." Sambit ng kapatid ko noong matapos na sila sa ginagawa.

I gave him a bottled water that he immediately drank while Hunter is just beside us, fixing his things.

"Hunter," I called for his attention.

Kaagad naman siyang tumingin sakin. I can really see the danger in his eyes. Alam kong nasaktan niya noon si Sandra but that was all in the past. We all moved on from it.

"Yeah?"

"Thank you."

Hindi man lang siya nag pakita ng emosyon at nanatili lang na nakatingin sakin.

"I mean it really. Lalo na sa hindi mo pagsabi sakanila-"

"Don't thank me, Nessa. If I were you, I will tell them the truth already. You know your sisters. I'm not speaking up because it's not my secret to tell. And also," He looked at my brother before returning his eyes to me. "Your brother deserves to be recognised. Not just hide behind the shadow of his worthless father."

Habang nasa daan kami ay nanatili sa utak ko ang mga sinabi ni Hunter. I admit that he's right. My brother deserved more than this. I really want the world to know him as my family but there are things that needs to be fixed before that.

"Ate."

Nabigla ako sa tawag sakin ni Leandro kaya napatingin ako sakanya bigla. He seldom calls me his big sister, he preferred calling me by my second name since lumaki siya sa states.

"O?"

"You looked bothered."

I chuckled with his statement.

"I'm not."

"Stop lying, it's written all over your face. What's running inside your mind?"

Hindi ko na siya nilingon at nanatili lang ang tingin sa daan habang nag da drive.

"I want to tell them that I have a brother." I suddenly said.

Tahimik lang si Leandro at nakikinig sakin.

"I really want them to know that you exist in my life. But I want everything to be settled. I don't want then to know kung ano ang nangyari noon-"

"It's fine, Jadey." He sighed. "I understand you and I'm willing to wait for you until you are ready to tell the world that you have me. Your only family."

I smiled. I'm glad that he understood our situation. Leandro is my half brother in my mother's side. When I learned that I have a brother, that's where everything started to get darker. Hindi ko na maintindihan ang mga nangyayari noon. Bigla na lang nagbago ang lahat. My parents died and his parents died too then his custody was left in the hands of his father's sister kaya ngayon ay inilalaban ko sa korte ang custody niya. I want to be his guardian not that rude and greedy aunt of his. Kunin niya na lahat ng pera ni Leandro huwag lang ang kapatid ko. I'm richer naman. I can give him the life that he wants.

"I hope I can win your custody..." I whispered.

Kapag nangyari iyon, I'm going to tell everyone the truth. I'm going to introduce my brother to the world.

"You can. Have faith." I smiled at his statement before focusing my attention to the road again.

The next day was still the same busy day that I have inside my office. Habang may binabasa akong mga papeles, bigla na lang tumunog ang phone ko. Ibinaba ko ang binabasa at kinuha ang phone. Medyo kinabahan naman ako noong makitang si Leandro ang tumatawag.

"Hey, what's up-"

"Si Miss Vanessa Cordova?"

Naumid naman ang dila dahil hindi ko kilala ang nagsalita. Darn it, something happened again.

"Yes? Who's on the other line? I believe that this is Leandro's number."

"Ah, kasi po nakita namin sa daan kanina ang nagmamay-ari ng selpon na to. Duguan po siya at walang malay kaya dinala kaagad namin sa ospital."

What the hell?

"Saang ospital ho?"

Pagkatapos nitong sabihin kung nasa ang ospital ang kapatid ko ay kaagad ako doing pumunta. Hindi ko na na sabihan ang sekretarya ko dahil sa pagmamadali na mapuntahan ang kapatid ko.

"Where's Leandro Guevara?" I asked at the nurse station pagkarating ko. I can't afford to waste time!

"Ikaw po ba si Miss Vanessa Cordova?"

Napalingon ako sa isang boses na nanggaling sa likuran ko. Isa itong matanda na parang magsasaka dahil na rin sa suot nitong damit.

"Ikaw po ba ang tumulong sa kapatid ko?"

"Ah opo, nasa operating room siya ngayon. Mukhang malala ang tinamo."

He lead me to where the operating room is located. May nakita akong isang pamilyar na bulto na nakatayo doon habang nakatanaw sa loob ng operating room na natatakpan ng isang glass wall.

"Ah nandito ka pa pala, hijo. Ito na nga pala si Miss Cordova."

Nakasuot na lang siya ngayon ng puting long sleeves na nakatupi na hanggang sa kaniyang braso. Kita ko rin na may bahid pang dugo ang ibang parte noon.

"Grayson..." I whispered.

"Ito nga pala ang tumulong samin na dalhin dito sa ospital ang batang iyon. Siya kasi ang dumaang sasakyan kaya kaagad kaming nagpatulong."

Nakatingin lang kami sa isa't isa habang ang matanda ay nag paalam na babalik mamaya at tatawagan lang ang asawa sa bahay nila para mag paalam.

"You saved him. Thank you." Ani ko noong kami na lang dalawa ang magkaharap.

"Ano mo ba siya at parang nag-aalala ka talaga para sa kaligtasan niya that you're willing to sacrifice your important meetings for him?"

Hindi ako umimik doon sa tinanong niya at tumingin na lang sa loob ng operating room kung saan inooperahan ang walang malay kong kapatid.

"Answer me, Vanessa-"

"He's my brother." I gritted my teeth and looked at him. "You're asking me why I'm willing to ditch everything for the sake of him? Well you got your answer, Leandro is my brother and I'm willing to do everything just for the sake his life. Kahit sino ay kakalabanin ko para sakanya. Even you." his face contorted with pain. "Now that you got your answer, I hope that you'll stop bothering me. I'm thankful that you saved my brother but that's it. Don't ask for anything because we are through years ago. Stop chasing me already before I decide to cut your tail."

STONE MIKAELSON

The Sweet Vixen | VanessaWhere stories live. Discover now