[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၁၃၁ ..

《Zawgyi》

အပိုင္း - ၁၃၁
[ရင္းႏွီးေသာ - ၂]

ခ်န္းစီႏ်န္ ခ်င္းစုယြဲ႕ကို လႊတ္ေပးတဲ့ အခ်ိန္တြင္ေတာ့ ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ အသက္ပင္ ခက္ခက္ခဲခဲ ရႉေနရယံုမက သူမရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းတို႔ႏွင့္ လၽွာမွာ နာက်င္၍ ထံုေတာင္ ထံုေနၿပီကိုပင္ ခံစားလိုက္ရေလ၏။ သူမက လက္ကိုေျမႇာက္လိုက္ၿပီး သူ႔ရင္ဘတ္ကို ထိုးလိုက္သည္။ "ရွင္ ကၽြန္မကို စားမ်ား စားခ်င္ေနတာလား ဟင္? ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ထိ အရမ္း ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းႀကီး နမ္းရတာလဲလို႔?"

ခ်င္းစုယြဲ႕က ဒါကို မရည္ရြယ္ပဲ ေျပာလိုက္တာေပမယ့္ ခ်န္းစီႏ်န္ကေတာ့ အမ်ားႀကီး ေတြးပစ္ေလ၏၊ "ကိုယ္က မင္းကို စားခ်င္တာေလ .. ကိုယ္ ဘယ္ေတာ့ စားရမွာလဲဟင္? ဘာလို႔ ကိုယ့္ကို ျပန္မေျဖေပးတာလဲ?"

သူက ငါ့ကို လူျမင္ကြင္းႀကီးမွာ ဒီလိုႀကီး စေနာက္ေနတယ္ ...

ခ်င္းစုယြဲ႕ရဲ႕ နဂိုထဲက နီရဲေနေသာ ပါးႏွစ္ဖက္မွာ အခုဆိုရင္ ပိုလို႔ပင္ အေရာင္ရင့္လာေတာ့သည္။ "ပါးစပ္ပိတ္ေတာ့!"

"အိုေခေလ .. ကိုယ့္ကို ပါးစပ္ပိတ္ခိုင္းဖို႔က အရမ္းေတာ့ မခက္ပါဘူး ... ကိုယ့္ကို ဒီလိုမ်ိဳး ပါးစပ္ပိတ္ေအာင္ လုပ္လို႔ရတယ္" ထိုသို႔ေျပာလိုက္ရင္းမွ ခ်န္းစီႏ်န္ဟာ သူမရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြအား ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္မံ တိုက္ခိုက္ျပန္ေတာ့သည္။

ခ်င္းစုယြဲ႕ဟာ ခ်န္းစီႏ်န္တစ္ေယာက္ သူမရဲ႕လၽွာႏွင့္ ေဆာ့ကစားေနသည္ကို သတိထားမိသြားရခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔ကိုရည္ညႊန္း ေခၚဆိုဖို႔အတြက္ စကားတစ္ခြန္းကိုသာ ရွာေတြ႕မိေလသည္။ ႏွာဘူးေကာင္!

ခ်န္းစီႏ်န္က ခ်င္းစုယြဲ႕အား အႀကိမ္ႀကိမ္ အခြင့္အေရးယူေတာ့သည္။ ခ်င္းစုယြဲ႕က ဖုန္းမွန္ကိုသံုးၿပီး သူမရဲ႕ နီရဲတြတ္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းေတြအား စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္၏။ လူေတြကေတာ့ သူမရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုျမင္ရင္ မဟုတ္တာေတြ ေတြးၾကေတာ့မွာပင္။ ခ်င္းစုယြဲ႕က သူ႔အား စူးရဲစြာ ၾကည့္လိုက္၏။ "ရွင္က အခုမွ ေနျပန္ေကာင္းေအာင္ ေနတုန္း ရွိေသးတာ ... ဣေျႏၵရရေနလို႔ မရဘူးလား?"