Karmakarışık / Todobaku

6.

*Üzgünüm bi aralar yoktum. Ama geri döndüm :)*

Uyandığımda bağlı bir yerde duruyordum. Etrafa bakınarak nerede olduğumu çözmeye çalıştım. Sonra ayak sesleri geldi irkmiştim. İpleri yakmak için özgünlüğümü kullanmaya çalıştım ama olmadı. Hap falan vermiş olmaları gerek. Ayak sesleri gide gide yaklaşıyordu. Biran durdu. Ve aniden karşıma çıktı. Ödüm bokuma karıştı lan. Bana kısık ses ve kesik kesik cümleler ile konuşuyordu. Ve kapşonunu çıkardığında...
VİLLİAN DEKU !?
Buna inanamıyorum Deku ?Bana gülümsedi
-Eee şaşırdın mı ?
-Benden ne istiyorsun !?
-Sadece Bakugou'nun etrafından uzaklaşmanı....
Şaşırmıştım ona aşıkmıydıki...
-Saçmalama...
Elinde bıçak vardı ve bana çok pis bakıyordu.
-Deku...
Korkuyordum. Yavru kedi gibiydim.
-Son kez söylüyorum Bakugou'nun yanından UZAKLAŞ!
Ona bakıyordum. Sakin , neşeli birinin içinden psikopat çıkması normal. Haberim yoktu ama gözümden yaş gelmişti.
-Ağlıyorsun?
Neden şaşırdiki?
-Neden endişelendinki?
-BEN ENDİŞELENMEDİM TAMAMMI!
Gözümün altından küçük bir sıyrık attı bıçakla. Çok azda olsa inledim. Çok sinirliydi.
-Villian Deku bu kadar yeter.
-Peki efendim.
Diyip karanlığın içine girdi. Deku'ya kim seslendi ve o karanlığın içinde ne var ? Aklımda binlerce soru vardı aslında.  Ne yapmalıyım?
*Midoriya'nın ağzından*
Sinirim azda olsa geçmişti. Gözüne sıyrık atınca içim rahatladı. Sanki Bakugou'ya aşıktı! Onu öldürmek istiyorum.... Bakugou benim olucak ! Ve biri aradı... Tabikisi hayatım Bakugou idi. Hemen açtım efendim dedim.
-Todoriki'yi gördün mü ?
Dedi. O aptalımı soruyordu cidden.
-Hayır malesef.
-Uh peki görünce lütfen haber ver.
-Peki ka-... Kacchan !
Kalbim diyordum askalsın.
-Uh... Peki bay. HELE Bİ TODOROKİ'Yİ GÖRÜP GÖRMEDİM DERSEN BANA!
Direk telefonu kapattım. Villian'ların yanında napabilirki bana...? *Silah sesleri*
- O SESLER DE !?

* Evet çok kısa oldu üzgünüm aklıma hiç birşey gelmiyor gece gece. Herneyse okuduğunuz için teşekkür ederim! Tavsiyelerinizi,hatalarımı lütfen yorumlarda belirtin! İyi geceler ve günaydın !*