KARANLIK ÇEHRE (Mafya) 1

3.BÖLÜM | Sevemem

Keyifle okuyun..

Onur...

Ender Amca'nın yeğeni Onur muydu?

Onu görmenin mutluluğuyla gülümsediğimde onun da beni görmesiyle yüzünden kısa süreli bir şaşkınlığın geçmesinin ardından o da bana gülümseyerek yaklaştı ve sıkıca sarıldı.

"Yeğenin bu mu?" Kayhan çatık kaşlarıyla konuştuğunda bakışlarım onu buldu. Oldukça sinirli ve gergin görünüyordu.

"Evet. Tanışıyor musunuz?" Ender Amca şaşkınlıkla konuştuğunda Kayhan cevap vermedi.

"Seni görmek ne kadar güzel.."

Dediğiyle hafifçe kıkırdadım ama kısa süre sonra kolumdan tutulup çekildiğimde kolumu tutan elin sahibine baktım.

Tabi ki Kayhan'dı.

Beni yanına çekip Onur'un elini tuttu ve bütün gücüyle sıktı.

Benim elimi öyle sıksaydı parmaklarım şimdi tuz buz olmuştu heralde ama Onur'da tık yoktu.

Uzun sayılabilecek bir süre sonra ellerini bırakıp karşılıklı oturdular.

***

"O HERİFLE BİR DAHA GÖRÜŞMEYECEKSİN!"

"SEN NİYE LAFTAN ANLAMIYORSUN! SEN BENİM HAYATIMA MÜDAHALE EDEMEZSİN!"

"SEN BENİM SEVDİĞİM, AŞIK OLDUĞUM KADINSIN! HER HALTINA KARIŞIRIM. O İTTEN UZAK DURACAKSIN!"

Derince bir nefes verdim.

'Sakin ol Tuğba...'

Yemekteyken Onur'a gülümsediğim için Ender Amca'yla Yasemin Teyze'ye 'biz gidiyoruz' demiş, kolumdan tutup arabaya fırlatmıştı.

Çenemi tutamayarak konuşmaya başladım. "Psikolojik sorunların var, biliyorsun değil mi? Bu hareketlerin normal değil!"

Gülümseyerek başını salladığında sıkıntıyla nefes verdim.

Gerçekten normal değildi. İki dakika önce öfkeden deliye dönmüşken şimdi gelmiş benimle dalga geçiyordu.

"Çok ayıp oldu insanlara."

Yola bakan gözleri hızla beni bulduğunda gülüşü çoktan yok olmuştu. "KİME AYIP OLDU TUĞBA! O ONUR İTİNE Mİ!?"

"ONUR'A İT DİYİP DURMA! HEM ONA HEMDE ENDER AMCA'YLA YASEMİN TEYZE'YE ÇOK AYIP OLDU!"

Cevap vermedi ama siniri gittikçe artıyordu.

"Hem şu Onur'a olan nefretinden vazgeç. Arkadaş-"

"Bir daha o herifin adını ağzına alırsan ANAM AVRADIM OLSUN GEBERTİRİM ONU!"

"ARKADAŞIM O BENİM! KISKANMAKTAN VAZGEÇ ARTIK!"

"KIZIM SEN SALAK MISIN NE ARKADAŞI!? SANA NASIL BAKTIĞINI GÖRMÜYOR MUSUN?"

"GÖRMÜYORUM KAYHAN! ŞÖYLE DAVRANMAYI BIRAK! ONUR BENİM ARKADAŞIM, BUNU AKLINA SOK ARTIK. ANLAMAN İÇİN DAHA KAÇ KERE SÖYLEMEM GEREKİYOR!?"

"SANA BİR DAHA ONUN ADINI AĞZINA ALIRSAN ONU ÖLDÜRÜRÜM DEMEDİM Mİ LAN!!"

Korkuyla sustum. Yapmazdı değil mi? Ender Amca'nın yeğeniydi sonuçta, o kadar da kötü olamazdı.

Korkuyla konuştum. "Kayhan?"

"NE VAR TUĞBA! NE! NE! NE!" bağırmasıyla irkilerek korkuyla koltuğa sindim.

Varla yok arası çıkan sesimle "Neden bu kadar sinirlendin anlamıyorum..." dediğimde arabayı aniden durdurdu.

"Sürekli ona gülümsüyorsun, neşeyle konuşuyorsun, onunla vakit geçirmek istiyorsun! DAHA İSTEYEREK BENİM ELİMİ TUTMAMIŞKEN ONA SARILIYORSUN! NEDEN TUĞBA! BENİ NEDEN SEVMİYORSUN?!"