INFINITY [Yeonbin] ✔

Ona Hissettirdi

2 Temmuz 1941
Amerika-Kore tren istasyonu

"Hadi Yeonjun hadi sadece biraz daha, beni bırakamazsın"
Yeonjun küçüğünün son cümlesiyle birlikte daha hızlı koştu. Haklıydı onu bırakmazdı. Ciğerleri dışarı çıkacak kadar hızlı koştu ve trenin içindeki sevdiğinin onun için uzattığı eli tuttu. Soobin hızla büyüğünü içeri çekti ikiside nefes nefeseydi. Yeonjunun daha fazla gücü kalmamıştı. Küçüğü artık içeride olan bedene bakıp sıkıca sarıldı. "Beni bırakmadın" Yeonjun nefese sokmaya çalıştığı nefeslerini kullanıyordu. "Nasıl bırakırdım seni" küçüğü istediği cevabı alınca ayağa kalktı ve yorgun bedeni kucağına aldı. "Benden büyüksün ama bedenin benimkinden daha cılız, hangi kompartmana gitmeliyiz?" Yeonjun gözlerini kapattı sevdiğinin kucağında olmanın tadını çıkarıyordu. "listeye göz attım son kompartman boş oraya biletçi gelmez, makinist bir saatlik arada uyumaya gelirsede ona yerimizi değiştirmek istediğimizi söyleriz" Soobin çoktan kucağındaki minik bedenle arkalara gitmeye başlamıştı. Yeonjun zekiydi, her şeyi planlamış, her olasılığı düşünmüştü. Yakakanmalarına imkan yoktu sevgilisine güveniyordu. Kompartmana girdiklerinde Soobin kucağındakini yavaşça koltuğa bıraktı. "Sen mükemmelsin Yeonjun keşke senin gibi olsam" Yeonjun yattığı yerde iyice kuvrıldı. "Benim gibi olma, hep mükemmel kal Soobin"

-------------------------------------------------------

Olaylar 2. Dünya Savaşı sırasında yaşanıyor. Umarım beğenirsiniz
💜🌈💜
🌌🌙🌌