Peter gözlerini yavaşça araladı .
Nerede olduğunu tam olarak kestiremiyordu ancak kulağına gelen teker seslerine bakacak olursa şuan bir aracın içindeydi .
El ve ayak bilekleri feci şekilde ağrırken -iple bağlı olduğundan dolayı- kaçış planları yapmak baya zor olacaktı .
Buraya nasıl geldiğini hatırlamak için hafızasını zorlamaya başladı , eğer neler olduğunu hatırlarsa belki bir kaçış yolu da bulabilirdi .
"Hadi Peter ." ellerini ipten kurtarmaya çalışırken hafızasını yokladı fakat buraya nasıl geldiğini hatırlamıyordu .
İşine yarayabilecek herhangi bir şey aramaya başladı gözleri , Natasha ona bunu öğretmişti . Kırmızı ahtapota takıldığında gözleri birilerini öldürmek zorunda kalabileceğinin farkına vardı .
'Her şey , doğru kullanılırsa silaha dönüşebilir .'
Diğerlerinin başına kötü bir şey gelmiş olabileceği korkusu bedenini yavaşça sarmaya başlıyordu .
Onları koruyamama korkusu , kendisini belli etmeye başladığında aklına dolmakta olan binbir türlü kötü senaryo dikkatini dağıtmaya yetiyordu .
Wena diğerleri ile güvende olurdu ama bu onun rahatlaması için yeterli değildi .
Peter söz vermişti , onu her tehlikeden koruyacaktı . Hiç kimse onun prensesine dokunamayacaktı buna asla izin vermezdi .
Tekerlek sesleri artık kulağına gelmezken , kamyonun iğrenç kokusunu bastıran çilek ve nereden geldiğini anlamadığı rüzgâr bedenini sarıp sarmalarken Peter yalnız olmadığını hissetti .
Hayatının en güzel anları çevresinde dört dönüyordu sanki bir kalkanmış gibi .
Tony'nin ona sıkı sıkı sarılması , May'in ilk kez başardığı rosto , Avengers kulesine yerleşmesi , Happy ve May'in çıktığını öğrenmesi gibi uzayıp giden anıların içinde bir de mor olanlar vardı .
Prensesine ait anılar , Peter'ın asla değiştirmeyeceği nadir şeylerden birisiydi .
Onunla ilk tanışması , ilk kez yağmurun altında öpüşmeleri , Örümcek Adam olduğunu öğrendiğinde ona çizgi roman imzalatması sonrasında kendisini tehlikeye attığı için kafasına yastıkla vurması ,
ailesi hakkında gerçeği öğrendiğinde ona sıkıcı sarıldığı sırada ciğerlerine dolan çilek kokusu , spor arabaların kraliçesi olan Elizabeth Dreamer'ın yeğeni olduğunu öğrendiğinde şoktan dolayı bayılması gibi içini kıpır kıpır eden bir çok anısı vardı .
Kahkaha seslerinin arasında duyduğu bir ses kaşlarının çatılmasına sebep olmuştu , bunun bir kadının sesi olduğunu anlamıştı ama kamyonda ondan başka kimse yoktu .
"Kuzey rüzgârı bitemeyenlerin yanındadır küçüğüm..asla başkasının yazdığı sonu kabul etmez."
Üstüne çökmüş olan binanın altındayken suyun üzerinde duran maskesi ve kendi yüzünün yansımasını görüyordu . Yeniden .
O an Peter örümcek adam olmanın kostümden ibaret olmadığını anlamıştı , Bay Stark doğru söylemişti eğer o kostümsüz bir hiç ise kostüme sahip olmamalıydı .
Kendisini Bay Stark'a kanıtlama ihtiyacı duymuştu , mahallenin dost canlısı örümcek adamdan fazlası olduğunu göstermek istemişti .
Vulture ile olan acı verici savaş sırasında bir an olsun geri adım atmamıştı . Korkmuştu bu doğru , hemde fazlasıyla ona o an kimse yardım edemezdi .
