To Her With Love

Challenge # 15

Solomon's

"What are you doing?!"

Nagkaroon ako ng pagkakataon na makausap si Telulah ng kaming dalawa lang nang tawagin ni Daddy si Mommy sa kusina. Nasa living area kami ngayon. Hindi lang si Mommy ang ipinatatawag ni Daddy pati ang mga kapatid ko. Hanggang ngayon ay nanlalaki pa rin ang mga mata ko habang naaalala ko kung anong sinabi niya kay Daddy kanina nang dumating siya.

"Asking for your hand in marriage," walang abog na wika ni Telulah sa akin. Relax na relax siyang talaga na para bang ngayon pa lang ay wala na siyang pag-aalinlangan sa nararamdaman at sa desisyon niya.

"Don't you think we should talk first?" tanong kong muli. Nagkibit-balikat siya at saka tiningnan ako.

"Mahal kita. Mahal mo ba ako?" nakataas ang kilay ni Telulah habang titig na titig sa akin. Tinatanong pa ba iyon? Siyempre, mahal ko siya. Hindi nga iyon nabawasan o nawala man lang nitong mga nakaraang taong hindi kami magkasama at nagkikita.

"Mahal kita—"

"Oh, iyon naman pala, kaya magpapakasal tayo," wika niyang muli. Nanlalaki ang mga mata ko. Hindi ko alam kung anong una kong dapat maramdaman — iyong kasiyahan, kaba o takot. Siyempre naman natutuwa ako, gusto niya akong pakasalan, ibang usapan na iyon. Kinakabahan lang ako dahil hindi ko alam kung sigurado ba siya sa sinasabi niya ngayon o baka naman nadadala lang siya ng bugso ng kanyang damdamin. Kabado rin ako kasi baka kapag umayaw ako, biglang hindi na rin niya ito panindigan. Kanina ay nag-uusap lang kami ni Red tungkol kay Telulah, ngayon nandito na siya at napakasaya ko talaga. She seemed sure about this. Nakakatuwa naman. Pero...

"Paano ang Tatay mo?"

"I've talked to him. Siyempre, ayaw niya pero wala na siyang magagawa. Desidido ako, Solomon. Ayokong umalis ka," madamdaming wika niya. "Ayokong maiwan. Iyong pagkakamali ko noong mga panahong iyon, itatama ko na. Gusto kong magpakasal na tayo. Wala naman akong ibang nakarelasyon mula noong umalis ka. Silently, I was waiting for you, Solomon, kahit may gabing sobra kitang kinamumuhian, I loved you with all my heart. Also, I know that it's my fault. I never should have kept you hidden. You are worth everything, My Love at babawi ako sa 'yo ngayon."

"And you wanna start by us getting married?" hindi pa rin ako makapaniwala. Telulah looked at me with sadness in her eyes. Iyong excitement kanina ay napalitan ng kalungkutan. Nagtitigan lang kaming dalawa.

"Telulah..." Mommy is here already. Telulah stood up and faced my whole family.

"I wanna marry Solomon, but it seems like he's having doubts. Ayoko namang ipilit ang sarili ko sa ayaw sa akin. It's too bad because I am now ready to fight for him," she said those words like it meant the world to her. She walked away. Tumingin sa akin si Daddy at sinenyasan akong sundan si Telulah, kahit naman hindi niya sabihin ay susundan ko talaga siya.

I found her walking away from the house. Agad kong kinuha ang braso niya. Nang tingnan ko siya at kunot na kunot ang noo niya. Hindi siya umiiyak. Para bang nag-iisip siya.

"What?!"

"Where are you going?" tanong ko.

"I am thinking if I can ask Red to kidnap you and then I'll force you to marry me," seryosong wika niya. "O kung may babae ka man, maybe I can threaten her, so she'll give up like Mr. Gibbons. I will never let you go without a fight."

Gusto kong matawa. Iyong reaksyon kasi ng mukha niya, sobrang seryoso niya na talagang desidido siyang gawin ang mga bagay na ito.

"Why are you doing this, Tel? Mag-usap muna tayong dalawa."

Itinulak niya ako.

"Ayaw mo akong pakasalan!"

"Gusto ko!" I hissed. Kinuha ko ang kamay niya at naglakad kami pabalik sa bahay. I took her to my car. Pinasibad ko ang kotse ko. Hindi nagsasalita si Telulah pero ramdam ko ang tension niya. Natatawa ako sa reaksyon niya. Mukha talagang naiinis siya sa akin.