Chapter 16

262 11 0
                                    

Sorry for the misspelled words and for the grammar.

Angelica's POV

Nasa school kami ngayon may group activity kami for our research at mag kasama na naman kami ni Cedrick.

Its been a week na di ko siya pinapansin. Ginising ko na ang sarili ko sa katotohanan, di na ako makikisali sa kanila pati rin si Katrina medyo ini-iwasan ko, pero si Cedrick ayaw talaga ako tigila sa pangungulit niya.

He is just a friend, a close friend and nothing else. I can do anything for Katrina's happiness.
Muli akong nangako sa sarili ko na hindi na muli ako lalapit sa kanila.

Gel ano pala gagawin natin, tanong ni Yeng

Bakit ako tinatanong mo Yenggay, saad ko

Wala ako sa mood ngayon, masakit ang ulo ko, ang puson ko at ang puso ko... Meron ako ngayon kaya HB lola niyo 😅.

Nagtatanong lang susungitan agad ako, saad niya pa

Wala ako sa mood Yenggay masakit ang ulo ko, saad ko pa

Puyat ka lang, saad ni Kz

Ayan basa ka kasi ng basa ng mga libro mo kahit gabi na, sermon ni Yeng

Sige pagalitan mo pa ako yenggay, saad ko

Nag sasabi lang ako ng totoo Angge, saad niya at pinanlakihan naman namin siya ng mata dahil sa tinawag niya sa amin

(Angge ang tawag ng lola ko sa akin noon at sabi niya na dapat walang tatawag sa akin ng ganun unless mangangako yung tao na yun sa akin na di niya ako sasaktan at palagi niya akong dadamayan. Kaya sila Yenggay lang tumatawag sa akin nun kasi naniniwala ako sa kanila).

Sorry nadala lang, saad ni Yeng

Wala yun sanay na ako Yenggay, saad ko sabay himas sa noo ko kasi masakit talaga ulo ko

Sure ka ok ka lang, tanong ni klang

Oo at gutom lang to di kasi ako nag breakfast, pag amin ko

Bakit di ka nag breakfast. Uminom ka ba ng gamot? Tanong ni Cedrick

Pake mo ba, saad ko

Angelica, sita sa akin ni katrina

Ano? Saad ko

Yung bibig mo parang tinatanong ka lang ng tao, saad ni katrina

By ok lang, saad ni Cedrick

Ayy sorry, saad ko

Hindi ako kumain kasi po late na ako and paano ako iinom ng gamot bakit may gamot la ba bigay mo iinomin ko, dagdag ko pa sa sinabi ko

Wala akong dala, saad niya

Ohh la naman pala, saad ko at tumayo.

Nagring na kasi ang bell and sa canteen kami ngayon para kumain.

Yenggay ikaw nalang kumuha ng food ko ohh, favor ko sa kanya

Ohh sige, sure ka ba na ok ka lang? Tanong ni Yeng

Hindi, Sobrang sakit ng puson at ulo ko, pag amin ko

Ohh sige antayin mo kami doon bibilhan kita ng gamot, saad niya

Ok thanks, saad ko

*Habang kumakain*

Ge pansin namin isang linggo mo na di pinapansin si Erik, saad ni klang

Alam naman natin yan nohh, saad ni kz

Well sabagay, saad ni klang

Ayaw ko na masaktan at alam ko mas sasakit pa ang puso ko pag lalo pa akong magiging close sa kanya, saad ko

Paano ba ang wag kang Mahalin?? Where stories live. Discover now