𝐌𝐘 𝐒𝐄𝐂𝐎𝐍𝐃 𝐀𝐃𝐃𝐈𝐂𝐓𝐈𝐎𝐍｡愛ゞ hwang hyunjin. [WOLNO PISANE]

癮; 𝗧𝗢𝗢 𝗖𝗟𝗢𝗦𝗘｡

Minął tydzień. Od miałam od rana niezbyt dobry humor. Wszystko mnie drażniło. Ubrałam się niechętnie i ledwo żywa poszłam w stronę kuchni z wielką ochotę wypicia kubka rozgrzewającej herbaty. Stercząc przy czajniku rozmyślałam o chłopakach. Nie rozmawiałam z nimi od kilku dni, nawet nie było piegowatego na spotkaniu. W sumie nie byłam zaskoczona, że pomiędzy nami było cicho. Jednak dowiedziałam się czegoś, co było dla nich nieprzyjemne i prywatne.

— O, wstałaś — rozbudził mnie z myśli Changbin. — Zalej mi też — podstawił mi pod nos kubek z saszetką.
— A może jakieś 'cześć' i 'poproszę'? — parsknęłam i sięgnęłam po bulgoczący już czajnik.

Chwyciłam kubek z moją ulubioną herbatą i usiadłam przy stole, obserwując sąsiadów. Po chwili dosiadł się do mnie Changbin i stuknął nasze kubki o siebie.

Serwowałam po telefonie, z nudów. Jednak na ekranie po chwili wyświetliło mi się coś ciekawszego, niż poranne selfie celebrytów czy reklamy ubrań.

hyunjin
chciałabyś dziś wyjść ze mną i felkiem?

Uśmiechałam się od ucha do ucha czytając wiadomość od niego i od razu poprawił mi się nastrój. Zgodziłam się na jego propozycję i umówiliśmy się na za dwie godziny, dokładniej na piętnastą.

— Co się tak szczerzysz do tego telefonu? — odezwał się z pełną buzią Changbin.
— Umówiłam się z chłopakami.
— Dobrze wiedzieć, że żyją — powiedział, popijając ciepły napój. — I żeby była jasność, nie odbiorę cię kolejny raz, dziś będę zajęty.

Nie byłam zadowolona, bo właśnie chciałam go o to prosić. Nie lubiłam tłuc się komunikacją miejską, za dużo ludzi w jednym miejscu.

— Jakaś nowa 'dupa'? — spytałam, pełna nadziei, że zaprzeczy.
— Nie, ktoś już mi się podoba — odpowiedział.

Niespotykana sytuacja. Zaskoczona wzięłam łyk herbaty i prosiłam go, by powiedział mi, kto to jest. Niestety, nieugięcie nie chciał mi zdradzić tajemnicy.

Changbin dodał, że miał wieczorem jechać do Hyojonga. Szczerze mówiąc, to byłam tym zaskoczona. Przez częste kłótnie pomiędzy moim bratem a Hyuną chłopacy nie znali się zbyt dobrze. Może chcieli to naprawić?

— To miłego spotkania — wzięłam ostatni łyk napoju, odłożyłam kubek na kuchenny blat i poszłam się szykować.