Chapter 7: sweet and spicy

120 4 1
                                    

a/n: have a break. Have a KitKat. Hahaha. Kalma na muna sa emo moments. :”>

May kiligin kaya kay Peach at Lorenz? Hahaha.

Peach’s POV

“Paraanin niyo si Peach.”

“Ang cute-cute niya ano?”

“Saang salon kaya siya nagpaayos ng hair? I soooo want her hairstyle!”

“She’s so pretty!”

Kitamo mga ka-plastikan ng mga tao dito. Ng dahil lang sa nalaman nila na Lorenz and I are *ehem* ‘dating’, naging ganyan na sila sa’kin. Ang babait, kala mo totoo. Lagi akong pinupuri kahit na feel kong gusto na nila ko sabunutan. Hyu~ Ito nga yung iniiwasan kong mangyari eh. Ayokong tratuhin na naman ako ng mga tao ng ganito. If they hate me, so be it! Ayoko ng plastic. It hurts me more than them being cruel to me. Itatago ko ba ang pagiging si Dan Bi ko kung gusto ko lang din matrato ng may favoritism?! Panira tong si Lorenz ng plano sa buhay eh!

“Girlfriend!”

Speaking of the devil. =____________=

“Na hante mwolhaessdago?!” [ What did you call me?! ]

He placed his finger under his nose then slightly raised his head, “Yun o! Aga-aga, nosebleed!”

Aigoo~ Anong klaseng lalaki ba to?! Bakit siya pa ang niloveteam sa’kin ng baliw na otor na to?!!!! “Babo.” [ Fool. ] Inirapan ko siya tapos tumalikod na.

“Uy. Saan ka pupunta?” hinawakan niya ko sa braso kaya napatigil ako sa paglalakad. Ano naman sa kanya kung saan ako pupunta?!

“To hell. Coming?” I said while smiling oh so sweetly.

“Ahh… Ayos lang. Kaso mas prefer ko sa langit. Di ba langit ang feeling kapag kasama mo ko?”

Lumapit ako sa kanya at bumulong: “Go. Kill. Yourself.”

Tumalikod na ko after nun. Ewan ko ba. Kapag etong lalaking to medyo nasa 1 meter radius ko, sumusungit ako. Naturally sweet naman ako. Naging Korea’s ideal little sister nga ko dahil sa sweetness ko eh. Pero ewan ko. Kay Lorenz nalulusaw sweetbones ko. Ang angas niya kasi eh! Basta. Ang angas niya! PERIOD!

O.O “Ayoko nga. Pano na lang girlfriend ko nun di ba?”

Inalis ko yung braso niyang nakaakbay sa’kin. “Ya! Who said I’m your—MMMMMMPH!!!” Bigla niya ba namang tinakpan yung bibig ko! Di pa tapos sentence ko!!!

“Sssssshhh.” Di pa rin niya tinatanggal yung kamay niya sa bibig ko. “Tara.”

He dragged me to an old, secluded room. Wow. May ganito pala sa Kirin. Akalain mo yun.

“Pwe!” I said when he finally released me “What the hell are you doing you…you…LORENZ!” He pinned me against the wall. =_________=

Ano bang problema nitong taong to ha?!

“We’re dating. Girlfriend na kita. Deal with it.”

Tinutulak ko siya pero di naman siya nagagalaw. Ako na weak. =____= “You thick-headed moron! Who said we’re dating? Who said I’m you’re girlfriend? I never wanted any of this! Get off of me! Get out of my life!”

“Hindi pwede…” he finally let go and I run for my life!!!! Woooooo! Freedom!!!!! Yun na yung doorknob! Lalalala~ “Dan Bi…”

Tug-dug.

“What did you call me?” sana nabingi lang ako. How the hell can he know I’m Dan Bi?!

“Dan Bi.”

Tug-dug.

“What the…”

“I’m not that stupid. Umiikot ang Kirin sa Korean pop. Tingin mo di kita makikilala dahil diyan sa quote and quote disguise mo?”

“So…Ano pinagsasasabi mo? Dan Bi? Sino yun?”

“Don’t lie.” Ti-nap niya yung forhead ko. “Nung first day na nagkakilala tayo, totoo, hindi kita nakilala. Halata namang walang nakakilala sa’yo eh. Pero stand-out ka kahit ganun. Iba din kasi yung confidence na dala mo. Ang sexy nga eh.”

Tug-dug.

“Kaso di tulad nila, di ako tanga eh. Fan mo kaya ako.” May dinukot siya sa bulsa niya. Baril? Icepick? Ano pa ba? Bomba? Regalo? Candy? Chocolate? Marshmallow? House and lot? Kotse? “See?” Cellphone lang pala! At watda…wallpaper…ako??? “Kaya ng nakita kita, vinusualize ko, wala kang salamin, nakalugay buhok mo… Sapul sa banga eh! Ikaw si Dan Bi.”

I’m breaking into a cold sweat. Ganito ba talaga ka-talino to?! “No I’m not.”

“Dan Bi has a birthmark under her right foot. Kung hindi ikaw yun, patingin nga ng paa mo.”

“A-Ayoko!”

“Dan Bi.”

“Di nga sabi!”

“Patingin nga ng paa mo…”

He reached for my foot… “FINE! Ako na si Dan Bi! Happy?! Jerk!” Tinalikuran ko na siya. Epic fail by elic fail. Ang malas ko naman! T^T

“Hindi eh. Ayoko kasi kay Dan Bi.”

Humarap ako sa kanya. Eyes flaring with rage. “ABNORMAL KA PALA EH! KANINA SABI MO FAN KA NI DAN BI TAPOS NGAYON SASABIHIN MO AYAW MO SA KANYA! BALIW! KUNG MAY SPLIT PERSONALITY KA, MAGPA-CHECK UP KA NA HINDI YUNG PATI BUHAY NG MGA TAONG NANANAHIMIK EH NADADAMAY DAHIL SA’YO!”

“Tapos ka na?” he asked calmly. Tapos lumapit uli siya sa’kin. “Gusto ko si Dan Bi…”

“EH KANINA…”

“Di pa ko tapos.” K fine. Shut up is me. “…kasi ang calm at ang sweet ng boses niya. Yun lang. I never really liked celebrities…”

“Psh. Pero nag-enroll sa Kirin…”

“Wala namang artista sa Kirin eh.” he looked at me “DATI. Tsaka gusto ko lang sumayaw. Di ko sinabing mag-aartista ako. Anyway… I like Dan Bi… but I like Peach more.”

“Lokohin mo mukha mo.” =__________=

“Hahahaha. Really. I like you. Sobrang natural ka lang kasi eh. Di tulad ng mga half-breed plastics dito. Bahala ka kung ayaw mo maniwala. Basta ako nagsasabi ng totoo. Sige. I take it back. Di na kita girlfriend. Di na din tayo nagde-date.”

“Good.”

“Kasi susuyuin kita araw-araw hanggang sa magsawa ka at ikaw na mismo ang umangkin sa’kin.”

“Ok—WHAT?”

Hey superstar!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon