<<အမွတ္မထင္ေတြ့ဆံုျခင္း>>
ထယ္ေယာင္းက ေရကိုကုန္ေအာင္ေသာက္ျပီးေနာက္
လက္ပတ္နာရီကိုျကည့္လိုက္သည္။
ျပီးမွ စကားတစ္ခြန္းေျပာကာထြက္သြားေတာ့သည္။
ထိုစကားတစ္ခြန္းကား
"ငါ အစည္းအေဝးရွိလို့သြားျပီ"
ဟူ၍ ျဖစ္သည္။
က်န္ခဲ့ေသာ သံုးေကာင္သားကေတာ့
ထူးဆန္းေထြလာေနစဲ။
ျပီးမွ ဂ်ယ္ဟီးလည္း ထလိုက္ကာ
ေျပာသည္။
"က်ြန္မ ယြန္းဂ်ဴဆီသြားလိုက္ဦးမယ္
သြားခြင့္ျပဳပါဦး"
ဂ်ယ္ဟီးလည္း ထြက္သြားျပီ။
ေဂ်ာင္ကြတ္က ဂ်ီမင္းဆီလွည့္လိုက္ျပီးေမးလိုက္သည္။
"အကို အခုက်ြန္ေတာ္ျမင္ေနရတာေတြက
အမွန္ေတြပါေနာ္"
"ေအး"
"အကိုထယ္ေယာင္းက ဒီနွစ္အတြင္း
ေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲလာတာပဲ"
"အင္း"
"သူ က်ြန္ေတာ္တို့ကို စကားေကာင္းေကာင္းလည္းမေျပာေတာ့ဘူး
ထားလိုက္ပါေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ကုမၸဏီထူေထာင္ထားတဲ့
စီအီးအိုက အလုပ္ေတြမ်ားမွာေတာ့ အမွန္ပဲ
အလုပ္ေတြပိ စိတ္ပင္ပန္းေတာ့ စကားလည္းေကာင္းေကာင္းမေျပာနုိင္ေတာ့ ထားလိုက္ပါေတာ့ ဒါေပမယ့္ အခုဟာက.."
ဂ်ီမင္းကလည္းေမးေထာက္လိုက္ကာေျပာသည္။
"ခါတိုင္းဆို မိန္းကေလးေတြကို အေရျပားေတာင္အထိမခံတဲ့
ဂင္ထယ္ေယာင္းက ေသခ်ာေပါက္တစ္ခုခုေတာ့ရွိေနျပီ
အဲ့ဒါကိုငါတို့သိေအာင္လုပ္ရမယ္"
ေဂ်ာင္ကြတ္လည္း ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္ေလသည္။
နှစ္ေယာက္သား
ထယ္ေယာင္းလုပ္ပံုကို အေျဖရွာရင္းက်န္ေနခဲ့ေတာ့သည္။
ခံုတန္းေလးတစ္ခုေပၚတြင္ ယြန္းဂ်ဴျငိမ္သက္စြာထိုင္ေနသည္။
ရင္ဘတ္ကိုဖိျကည့္လိုက္ေသာ္ နွလံုးမွာ ဒုန္းစိုင္းခုန္ေနသည္။
'ငါ အဲ့ဒီေလာက္ေတာင္ေျကာက္သြားတာလား'
"ယြန္းဂ်ဴ! "
ဂ်ယ္ဟီးအသံျကားသျဖင့္ လွည့္ျကည့္လိုက္သည္။
ယြန္းဂ်ဴက ဂ်ယ္ဟီးကို မ်က္နွာငယ္ေလးျဖင့္ေျပာသည္။
"ငါေျကာက္တယ္"
ဂ်ယ္ဟီး သူ့သူငယ္ခ်င္းမကိုျကည့္ရင္း
တစ္မ်ိဳးျကီးခံစားမိသည္။
ယြန္းဂ်ဴထြက္သြားျပီးေနာက္ပိုင္း အျဖစ္အပ်က္ကို
ေျပာရေကာင္း မေျပာရေကာင္းစဥ္းစားေနစဥ္
ယြန္းဂ်ဴက ေမးလာသည္။
"နင္ဘယ္လိုျဖစ္ျပီး သူတို့နဲ့အတူထိုင္ေနတာလဲ"
