Turn Into A Devil(Book 1)

Chapter 17

Angelica's pov

"Οχι Harry μην με αφησεις βοηθησε με"αρχιζα να φωναζω κλαιγοντας

"Δεν μπορω να σε σωσω εγω ξανθουλα εσυ μπορεις να σωσεις τον εαυτο σου"μου ειπε ενω εφευγε

"Πως;Harry σε παρακαλω πες μου"αρχιζα να λεω παρακαλωντας

"Το ειχαμε προβλεψει μηνες πριν ξανθουλα"μου ειπε και εφυγε

Ξυπνησα αποτομα και αρχιζα να βαριανασαινω

Βλεπω αυτο το ονειρο δυο μερες τωρα

Δεν εδωσα σημασια ομως κατι σημαινει

Τι ειχαμε προβλεψει μηνες πριν

"Ξυπνησες;"με ρωτησε ο Ράιαν ενας απο τα τσιρακια του James

Μονο που υπηρχε ενα αλλα

Ο Ράιαν δεν ειχε καμια σχεση μαζι τους

Ητανε καλος με ολους και με εμενα

Απλα αναγκαστηκε να δουλεψει για τον μαλακα μιας και τον απειλησε οτι θα σκοτωσει την οικογενεια του

Πως γινεται ενας ανθρωπος να ειναι τοσο απαισιος

"Πως νιωθεις;" Με ρωτησε ενω ηρθε να κατσει διπλα μου

"Νιωθω ομως φαινομαι Ράιαν"του ειπα μιας και ειχα γεμισει πληγες και μελανιες

"Λυπαμαι angelica"ειπε στεναχωρημενος...ηξερα οτι ειναι καλος και ηξερα οτι δεν ηθελε να μου κανει κακο

Και εγω στην θεση του ετσι θα εκανα αν απειλουσανε να σκοτωσουνε την οικογενεια μου

"Στο εχω ξανα πει Ράιαν δεν εχω τιποτα μαζι σου...ο αλλος ο μαλακας που ειναι;"ειπα με αηδια στο τελος

"Λειπει θα ερθει σε κανενα διωρο...για αυτο βρισκομαι εδω"μου ειπε χαμογελαστος

Ξαφνικα μια μελαγχολια με επιασε

Τι να κανουνε οι γονεις μου

"Τι εχεις;"με ρωτησε γλυκα

Δεν λες παλι καλα που εχω εναν ψυχολογο σε αυτην την κολαση

"Σκεφτομαι τους γονεις μου τους φιλους μου τον Harry"ειπα αφηνοντας μια ανασα

"Τον γνωστο Harry;"

"Τον γνωστο..μακαρι να μπορουσα απλα να τους καθησυχασω...δεν με νοιαζει για εμενα εκεινους σκεφτομαι...μακαρι να μπορουσα να τους παρω ενα τηλεφωνο να το-ΟΜΓ ΤΙ ΕΙΠΑ ΤΩΡΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΝΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ"

ΑΡΧΙΖΑ ΝΑ ΦΩΝΑΖΩ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΗ

"οχι angelica ξεχνατο δεν μπορω να σου δωσω το τηλεφωνο μου...θα κινδυνευσουνε οι δικοι μου"ελεγε λυπημενος και ταυτοχρονα φοβισμενος