Special Maid Ako Ng Bad Boy Prince

All happened have a reason

Someone's POV...

" Sir , Nandito na po tayo sa bahay ni Kristine Jane Fernandez" sabi ng tauhan ko, Im in my car and hindi pa ako nababa

Ako lang mag isa at hindi ko na sinama pa ang driver ko ,besides, I can drive on my own...

Tinignan ko ang lugar and THE HECK!

ang liit ng tinutuluyan niya, masikip ang daan na parang sa dilim ay dalikado

Hindi ganitong lugar ang nais ko para sa kaniya , This is all my fault

At damn nag sisi ako, tinignan ko ang tauhan ko

" Ok then, you may leave now" sabi ko at parang tutol pa siya ron

" but Sir your in a public place an--" ani niya

" No, I can handle this " at nagdadalawang isip man siya ay sa huli ay napasunod din at sabay alis na

At ako hmm I'm still thinking kung paano ko kakausapin si Kristine sa laki ng naging kasalanan ko at sa mga nagawa ko

Mga masasakit na nakaraan na kaniyang naranasan mula sa akin at sa family ko

Kung maari ko lamang balikan at ipaglaban siya hindi mangyayari ito pero huli na ang lahat dahil nangyari na....

May lumabas na magandang babae sa may lumang pintuan , may hawak itong damit na tingin ko ay mga nilabhan na

Nagsasampay siya at kilala ko kung sino siya, ang mukhang animo'y hindi natanda dahil ganon pa din ang kaniyang itsura nung mga kabataan pa namin

Ang babaeng minahal ko noon at hanggang ngayon ay sa wakas ay nakita ko na muli

Pero ito rin ang taong aking sinaktan dahil sa pamilya ko...

Tapos na siyang mag sampay and I think , she will get inside so I decided na bumaba ng sasakyan

Ayaw kong mawala ang chance na ito , I wanna know what happened to her for the past 17 years and I want to know also kung nasaan ang anak ko..

Pagka baba ko ay dumeretso ako sa kaniya sa may gate lang naman

" It's been a year kris..." ito ang tawag ko sa kaniya noon at napalingon siya ng dahan dahan

At nagulat ko ata siya na ako ang nasa kanyang harapan pero nagsalita rin naman

" Ano namang ginagawa ng isang Montefalcøn dito sa pamamahay ko?" walang emosyong tanong niya

Kristine's POV....

Kakatapos ko lang magsampay ng mga damit ko at masaya ako dahil darating ang aking anak na si abby

At ang sabi ay may kasama siya hihi mukhang dalaga na ang aking prinsesa, ayos lang naman sa akin ei basta lang wag siyang sasaktan, dahil ayaw kong maranasan niya ang naranasan ko noon....

Papasok na sana ako sa loob ng may nagsalita at parang hindi ako makapaniwala kung boses niya ito

" Its been a year kris..." isang tao lang ang natawag sa aking kriss at huli kong narinig ito nung mga kabataan ko pa at ang boses ay parang pamilyar

Lumingon ako at nalaman kung sino siya...

Napaka maamo pa rin ng kaniyang mukha at maputi, matangkad at masasabing perfecto pero naalala ko bigla ang napakasakit na nakaraan noon kaya hindi ako papaepekto

Lumapit ako sa may gate kung asan nandun siya at binuksan ito

"Ano namang ginagawa ng isang Montefalcøn dito sa pamamahay ko?" walang emosyon kong sabi at tinignan siya