10 lat temu nie zwracałam na niego uwagi. Był zwykłym chłopakiem z podwórka. Chodziliśmy razem do szkoły, bywaliśmy też na świetlicy gdzie słuchałam jego gry na gitarze basowej. Uwielbiałam go słuchać ale nie było to nic więcej, nie podobał mi się, nie był przystojny. Bruno znał się z moimi rodzicami bo jego rodzice byli wraz z moimi, przyjaciółmi. Dość często Bruno do nas przychodził bawił się z moim psem i czasami wygłupiał się ze mną. Od jakiegoś czasu patrzę na niego zupełnie inaczej. Jest przystojny wysoki, ma brodę mmm broda. Uwielbiam brody. Chłopak jest bardzo pomocny i troskliwy, często nam pomaga, np w remoncie czy też jak ostatnio moja mama źle się poczuła to Bruno specjalnie pojechał na drugi koniec miasta do apteki po leki. Jednym słowem, Bruno jest idealny! Codziennie gdy zasypiam myślę o nim, marzę, wyobrażam sobie jak byśmy razem wyglądali, co byśmy robili lub jak by wyglądała nasza konwersacja. Niektórzy mogą powiedzieć że zbzikowałam, może faktycznie ale jestem ostrożna i nie robię głupstw w stylu że piszę do niego, stalkuje go czy coś w tym stylu. Nie, po prostu myślę o nim, marzę o naszym związku i zazdroszczę każdej znajomej z którą się spotyka nawet na głupie piwo.
YOU ARE READING
Wymarzony STRAŻAK
Teen FictionNastolatka która zakochała się w strażaku którego znała od dzieciństwa. Śni tylko i wyłącznie o nim, czy ten młody umięśniony strażak zwróci w końcu na nią uwagę? Czy kiedykolwiek będzie ta chwila gdy będą razem?
