အပိုင္း(36)

7.3K 488 15
                                        

"ေတာက္ ဘယ္လိုေတာင္"

အိုက္ဖန္းတစ္ေယာက္ ဖန္အိမ္ေတာ္ကို ေရာက္သည္ႏွင့္ အခန္းတံခါးကို ပိတ္ကာ အခန္းထဲတြင္ ပစၥည္းေတြကို စိတ္ႀကိဳက္ပင္ ကိုင္ေပါက္ေနေလေတာ့သည္။

အိုက္ဖန္း ညေနက ကိစၥကို လံုးဝမေက်နပ္ေပ။ ထိုဘုရင္ဆိုသူေ႐ွ႕ ဖန္အာ့မ်က္ႏွာက ႐ွက္ရြံ႔ ေနသည့္ပံုေပါက္ ေနေသာေၾကာင့္ပင္။

"အာဏာသံုးၿပီး ဖန္အာ့ကို သိမ္းပိုက္တဲ့ဘုရင္ မင္းမၾကာခင္ ငါ့လက္နဲ႔ေသေစရမယ္"

အိုက္ဖန္းတစ္ေယာက္ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုတ္ကိုင္ရင္းနံရံနဲ႔လက္သီးကို ေဆာင့္လိုက္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္ အသံက်ယ္သြားလဲမသိ တံခါးဝမွ ေရခြက္က်ကြဲသြားသံၾကားရသည္။

"ဘယ္သူလဲ "

"ကြၽန္မပါ"

အသံကေတာ့ ငယ္ေသးသည့္ မိန္းကေလးအသံျဖစ္တာေၾကာင့္ ရြ႔ဲလန္လန္၏ အသံဆိုတာ မေျပာလဲ သိေနေလသည္။

"ဘာလာလုပ္တာလဲ "

"ကြၽန္မ ၾကားလာတာက အစ္ကို ဖန္အာနဲ႔သြားေတြ႔တယ္ဆို ဟုတ္လား"

လန္လန္ကဆို၏ ။

"မင္းနဲ႔ဘာမွမဆိုင္ဘူး"

အိုက္ဖန္းကေျပာေပေတာ့ လန္လန္လည္း ဘာမွအတြန္႔မတက္ရဲပါ။

"ေနာက္အပတ္ၾက အစ္ကိုနဲ႔ကြၽန္မနဲ႔ လက္ထပ္ပြဲ ဖန္အာနဲ႔ မင္းႀကီးကတက္မယ္လို႔လဲျကားတယ္။ အစ္ကိုလည္းအဆင္သင့္ျပင္ထားပါ"

ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ဖန္ခြက္အကြဲကို ကိုင္ၿပီးလန္လန္ထြက္သြားခဲ့သည္။ အိုက္ဖန္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေယာက်ာ္းႀကီးရင့္မာျကီး တန္ေပမယ့္ တစ္ခုေတြးမိသည္။ သူေသခ်င္သည္ဟူ၍ေပါ့။

--------------------------------------------------------

"သခင္ေလး ညမိုးခ်ဳပ္ေနပါၿပီ အိပ္ပါေတာ့ မဟုတ္ရင္ က်န္းမာေရးထိခိုက္လိမ့္မယ္"

အားခ်ံဳတစ္ေယာက္ မင္းႀကီး၏အေဆာင္ေတာ္ထဲ ဟိုသြားလိုက္ ဒီသြားလိုက္ႏွင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနသည္။ မင္းႀကီးအေဆာင္ဆိုတာထက္ မင္းႀကီးႏွင့္အားခ်ံဳတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ အေဆာင္ဆိုပိုမွန္၏။

အမုန်းဆုံးကိုယ်လုပ်တော် (အရှင်သခင်၏အမုန်းတော်ခံ)[Complete]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora