Montefalco series 1: Christian Montefalco

Chapter 18:

"Lying dead ,unable to sleep"

An:vote and comment me labs💙💙
====================

Bandang ala-una  na ata  ng nasa kalagitnaan ng paglalaba si aizel ng makaramdam siya ng gutom.

Hindi pa siya  nag aalmusal . Wala manlang  miryenda at at nalilipasan na siya ng tanghalian. Hinang hina na siya.

"Anak, kumain ka muna . Dinalhan na kita ng pagkain" sabi ng isang matandang katulong

Biglang nagningning ang kanyang mata  at mabilis na lumapit sa matanda at nanginginig na kamay .. Hindi siya magkandaugaga sa pagbukas ng nasa baunan dahil sa nararamdamang gutom.

Nagmumukha tuloy siyang patay gutom.

Nang makita niya ang ulam ay toyo at kamatis ay mas lalo pang lumuwa ang mga mata. Agad niyang nilantakan ang pagkain na parang  walang paki-alam sa paligid.

Natutuwa naman ang matanda sa nakikitang reaksyon ng dalaga. Hindi ito halos  makapaniwala  na magugustuhan nito ang prinitong toyo dahil nga  sa katayuan nito sa buhay. Ang  inaasahang reaksiyon  dito ay mapapasimangot dahil hindi naman sanay sa ganitong pagkain ngunit nagkamali ata siya dahil ng makita nito ang pagkain ay halos  magningning pa ang mga mata nito.

Pagkatapos kumain kanina ay sinigurado ni elizabeth  na simot  lahat ng  pagkain kaya naman nagpasiya  siyang umuwi at magluto ng pagkain para sa dalaga  dahil alam nitong gutom  na gutom na ito. Hindi ito nag almusal, nagmiryenda at nalipasan na ng  pananghalian .

Napansin  kong puro sugat na rin ang mga kamay nito. Ang gaan gaan  talaga ng pakiramdam niya sa dalaga ..

"Hok.....hok... tubig"

Bahagya naman siyang nataranta   ng mabulunan ang dalaga. Paano naman kasi diretso lang ang subo.

Dali-dali naman niya itong binigyan ng tubig na agad  naman nitong tinungga .

"Hayyse ang sarap ng pagkain..." burpp ** hhaha excuse me " masayang sambit nito pagkatapos kumain..

Nagkatinginan naman kami ng mapansin naming  pareho na  simot na simot  ang binaon kong pagkain dito..

"Ahhahahahahhahahahah" parehas kaming natawa..

"Ang lakas mo namang kumain iha. Sa liit ng katawan mo na iyan . Saan mo nilalagay ang pagkain.." kantiyaw ko dito at namula  naman siya.

Hayy ang gandang bata  . Kaya hindi na ako magtataka kung bakit siya minahal ni sir christian .

"Hihi.. salamat po sa pagkain ..  gutom po kasi ako  tiyaka di naman po ako mapili pagdating sa pagkain "Nahihiya naman nitong sagot sa akin.

"Esinggggggg!"

Parehas kaming napakislot ng  marinig namin ang sigaw  ni elizabeth kaya mabilis  akong nagligpit at saka  nagpaalam ng umalis.

"Marami pong salamat  "

"Walang anuman iha... magpakatatag ka "

"Opo. Huwag niyo po akong intindihin.... kaya ko po iyan.. pagbibiro pa nito.

Natawa naman ako at tarantang umalis na ng marinig ko ulit ang tawag ni elizabeth.

Nakita ko mula sa aking gilid ang  ginawa ni esing.Noong una, nakaramdam  ako ng kaunting konsensya  at awa sa  babaeng iyon ng makita kong naroroon parin ito at naglalaba.

Ilang oras na siya doon at hindi pa siya kumakain.  Ngunit tiniis ko ang aking sarili at tinapon ang kaunting awa na namumuo sa aking puso.

Dapat galit lang ang  dapat kong mararamdaman  dito. At  hinding hindi ako lalambot.