(SASHA POV)
Nang magising ako kaninang umaga sinabi sakin ni manang na uuwi daw si tito ngayun galing korea,
Na eexcite tuloy ako makita siya ulit
Matagal tagal na rin ng huli kami nagkita, dahil sa sobra siyang busy hindi niya na ko napupuntahan dito.
5:30 na sabi kasi kanina pa yung fligth niya..so it means na nadito na siya dapat, . Huhu sana may dala siyang suju poster,. Na miss kuna ang mga oppa ko lalo na si siwon at donghae. Ang gagwapo nila.
Bat naman kaya napauwi ng biglaan si tito. .kanina ku pa yan iniisip eh, . Siguro na miss niya lang ako kaya siya umuwi hehe ..lakas talaga ng kapit ko sa tito kung yun .. siya lang ang nag iisa kung tito na kilala..siya lang ang kilala kung siblings namin. Bukod dun wala ng iba, . Kahit nga family ni daddy di ko kilala eh.
"Hello, sweetie" rinig kung salita ng boses ng lalaki,
Kaya napa ahun ako sa pag hihiga sa sofa sa sala....sweetie?' Isa lang naman ang tumatawag saking sweetie eh!.
" sweetie wala man lang ba akung welcome hug diyan!" Salita niya ulit..kaya napatingin ako sa pintuan..
Hes here!
" tito! " salita ko tsaka tumakbo papunta sa kanya at yumakap,. . How i miss him so much
" hashhhh! Dont cry" salita niya habang hinihimas niya likod ko.
" i miss you tito!" Sabi ko sa kanya..
" i miss you too my sweetie" sabi niya sakin.
" na miss ku na rin sila tito" iyak kung sabi.
" i know sweetie,. Me too i miss them" malungkot niyang sabi.
Pumunta na kami ng sala at kumain para sa dinner,. . Kwentuhan lang kami ng kwentuhan tungkol sa suju at kung sino pang artista na gusto ko sa korea,.
" buti naman tito na ka uwi ka!" Sabi ko sa kanya.
" yeah! Buti nalang at pinayagan ako ng c.e.o namin , kaya naka uwi ako" sagut niya..
" ikaw?, " rinig kung tanung niya sakin . Kaya napatingin naman ako sa kanya. Anu ibig niyang sabihin?
" ok kalang ba dito?' Hindi ka ba nalulungkot' " tanung niya..at dun naman ulit umipon ang mga luha ko sa mata..
" wala na kung kasama dito" napaka lungkot tito! Ang laki ng bahay wal naman ka tao,tao,. Kahit san ako tuningin, nakikita ku mukha nila"' paliwanag ko sa kanya habang umiiyak
" hushhh! Dont cry sweetie, .kahit hindi mo sila kasama, alam kung binabantayan ka nila, ,at lalo silang malulungkot kung nakikita ka nilang nag kakaganyan" paliwanag ni tito sakin..alam ko naman na nandyan lang sila para sakin..pero iba talaga pag nahahawakan mo sila at nayayakap..
" kasalanan ko naman lahat ng yun tito, kaya sila nawala dahil sakin," saad ko sa kanya
" no sweetie, dont say that, wala kang kasalan, accidente ang lahat ng nangyari" sabi niya sakin...
Pero hindi sila maaaksidente kung hindi dahil sakin
Nakayakap parin ako kay tito ngayun. Nanunuod kami ng tv sa sala. .
" sweetie! I have something to tell you" salita niya.
"Anu yun tito?" Tanung ko sa kanya ..medjo matagal din bagu siya sumagot
" sumama ka na sakin sa korea! Pag balik ko" sagut niya.
"Ha!!" . korea! Panu sila mommy, maiiwan sila dito..hindi ko na sila ma dadalaw pag nasa korea na ko.
" hmmm! Sumama ka na sakin para maka limutan mu ang nangyari,. Dun sa korea magkasama tayu araw araw" pag explain niya..panu mga bestfriend ko..?
" panu school ko?" Tanung ko sa kanya..alangan naman tumigil ako sa pag aaral..no way
" eh di dun muna tapusin sa korea, may school naman dun na malapit lang sa bahay, . Aasikasuhin ko nalang ang mga papelis bukas, para maka alis na tayu sa susunod na araw" paliwanag niya sakin..
" eh panu mga kaibigan ko tito!" Di ko pa sila nakakausap" naluluha kung sabi sa kanya,
BẠN ĐANG ĐỌC
YAMO-you are my oppa ( EXO FANFIC)
Fanfictionthe girl who just simple, pero nang dahil sa kanya nag iba ang pagkatao niya...ang palaging naka ngiti at masayahin ngayun puno ng lunglot ang mga mata.. hindi ma siya tumatawa simula ng mangyari ang masaklap na alaala para sa kanya...meron siyang...
