Για Σένα

{47} Τεντωμένο Σχοινί

"Δεν το πιστεύω! Το κάθαρμα!!" σηκώθηκε από τον καναπέ της Άρια, ενώ εκείνη κοιμόταν στο δωμάτιο της.

"Κι εγώ η ηλίθια δεν κατάλαβα τίποτα! Τη βίασε στην εκδρομή και εγώ το ζώον κοιμόμουν όρθια!! Δεν το πιστεύω... Τάχα πονούσε το κεφάλι της. Θέλω να τον σκοτώσω! Όλους!!"

"Allison μη φωνάζεις. Θα την ξυπνήσεις. Με το ζόρι κατάφερε να κοιμηθεί"

"Δεν το πιστεύω...." έπιασε το μέτωπο της έτοιμη να κλάψει.

"Τόσο καιρό η κολλητή μου...." έκλαψε και ο Mason σηκώθηκε όρθιος.

"Allison..."

"Γιατί δεν μου μίλησε? Γιατί δεν μου είπε τίποτα? Θα του τα 'κοβα και δεν θα την άγγιζε ποτέ ξανά"

"Φοβόταν... Φοβόταν ότι αν μάθεις, θα μάθαινε και ο Jace και όλα θα τελείωναν"

"Δεν το πιστεύω ρε Mason... Δεν το πιστεύω" έκλαιγε με λυγμούς κι εκείνος της έκανε μια παρηγορητική αγκαλιά.

"Εξαιτίας τους παρά λίγο να χάσω την κολλητή μου... Της έκοψαν το λαιμό εξαιτίας τους, το καταλαβαίνεις? Από τότε που μπήκε στη ζωή της αυτό το τέρας! Του άξιζε να πεθάνει!"

"Έλα, ηρέμησε... Τώρα είναι καλά"

"Πώς είναι καλά ρε Mason? Την είδες καλά? Πώς το άντεξε όλο αυτό τόσο καιρό? Το πέρασε μόνη της, μόνη της!!!"

|§§§|

Ο Mason πήγε στο δωμάτιο της Άρια και κοιμήθηκε μαζί της, ενώ η Allison στον καναπέ.

Το πρωί σηκώθηκαν και πήγαν μαζί στο αστυνομικό τμήμα.

"Δεν είναι έτοιμη να μιλήσει μόνη της, ακούστε με. Θα διαλυθεί, είναι σε άσχημη κατάσταση"

"Εντάξει. Θα μπεις μαζί της για αρχή και βλέπουμε"

Τους οδήγησαν στο δωμάτιο ανάκρισης και μπήκαν μέσα ένας άντρας και μια γυναίκα αστυνομικός.

Ήταν οι ίδιοι με τότε στο νοσοκομείο, με την υπόθεση στο σοκάκι. Ο Foster και η Perez.

Η Άρια κοίταζε χαμηλά, όσο ο Mason της κρατούσε το χέρι κάτω από το τραπέζι.

"Πώς είσαι Άρια? Με θυμάσαι?" ρώτησε η γυναίκα, όμως δεν πήρε απάντηση.

"Ας ξεκινήσουμε. Πότε κατάλαβες ότι ο Jace Kingston ήταν επικίνδυνος?"

"Τέσσερις" μουρμούρισε και την κοίταξαν όλοι με απορία.

"Τι?"

"Τέσσερις. Ήταν τέσσερις"

"Ποιοι ήταν τέσσερις Άρια?"

"Στο σοκάκι. Εκείνο το βράδυ"