╰♤▸twins at work | nomin [Tamamlandı☑️]

15• Gidiyoruz

Uzuuun zaman oldu değil mi?

umarım özlemişsinizdir...

-

Ve birde bölümün başı biraz aynı değiştirdim yani aynısı sanıp geçmeyin.

°•°•°

Günümüz: 2032
G. Kore, Incheon, Yeonsu Gu

"Dikkatli inin arabadan Ya Tan! Atla-" ve jaemin' in sinirli sesi duyuldu. "Tan sakın!" Ben bile sesten irkilmişken Tan'ın korktuğunu anlayabiliyordum. Niye bu kadar sinirli olduğunu bilmiyordum. 1 haftalık kamp gezisinden sonra eve şimdi dönmüştük ama bir şeyler olmuşa benziyordu. Bu Jaemin'in dudağının kenarında ki yarayı da açıklıyordu.  Tan araçtan yavaşça inmiş Han'ın inmesine yardım etmişti. "Tan, buna aldanma. Yakında senden özür diler. Bu çıkışlara da alışmaya bak. Ağlama sakın.." Tan burnunu çekip kafa salladı. "Han ne demek bu? Annen sana bağırıyor mu?" Han gözlerini kocaman açmıştı ki Jaemin yanlarına vardı. Sesi hala sinirliydi. "Hak ediyor ki bağırıyorum? Çocuk nasıl yetiştirilir haberin yok lee Jeno!" Jeno için bu 'çocuk nasıl yetiştirilir haberin yok' cümlesi son damla olmuştu. Jaemin sürekli onu yetiştirme tarzını küçümsüyordu. "Bunu Han 5 yaşına gelene kadar çocuğun yüzüne bile bakmamış sen mi söylüyorsun? Jaemin Johnny bana her şeyi anlattı ne kadar rezil biri olduğunu! Ben gece gündüz iyi bir baba olmaya çalışırken aynı zamanda tasarımcı oldum! Sen okulunu bitirmeyi bile başaramamışsın Jaemin! Bana mı söylüyorsun bunları!" Han ve Tan bu saçma kavga büyürken arkama saklanmışlardı

"Sen-" Jaemin söyleyecek bir şey bulamıyor gibiydi, zaten susması en iyisiydi. Tamam ilk zamanlarda gece kulüplerinde sabahlayan kiminle görüştüğü belli olmayan biri olduğu için gurur duyuyor gibi görünmüyordu ama bunca yıldır bunu düzeltmeye uğraşıyor gibi de durmuyordu söylediklerimle tüm tabularına yıkım etkisi yarattığıma emindim. Ağır konuşmuştum ama umurumda değildi kırılmayı hak ediyordu.

"Ne var biliyor musun? Han, hazırlan Dubai'ye dönüyoruz!" Han, kardeşinin koluna sıkıca sarıldı. "Anneciğim gitmeyin!" Jaemin dizlerini biraz kırıp Tan'ın boyuna göre eğildi. "Bak bebeğim, biliyorum ama ne baban ne de ben tekrar bir araya gelmek isteksekte yapamıyoruz. Kavga etmekten bıktım ve işime dönmeliyim." Tan, Han'ın omzunu okşadı. "İstediğin zaman gelebileceğin bir evin daha var kardeşim, sadece bu seferlik annemizi dinle olur mu?" Han kafa salladığında Jaemin Tan'a döndü.  "Özür dilerim, bağırmak istememiştim. Bilirsin işte alkol agresifleştiriyor-ya da nereden bileceksin-"  Tan kıkırdadı. "Anne, dedem alkolden ölmüş.." Jaemin gözlerini kocaman açarken elini iki yana salladı. "Hangi deden?Benim babam yaşıyor ki?- OHMAY! Sanhyung deden?" Jaemin, Jeno'nun babasının öldüğünü bilmediğinden kötü hissetti. Az önce birbirlerine bağırdıktan sonra gidip şimdi ona sarılamazdı. "Bilmiyordum-"

 "Annem cenazede omanı istedi, gerçekten. Ama adresini bilmiyordum." Jeno'nun sözüne inanıp inanamamak onun kararıydı tabii ama o inanmayı seçti. "Üzgünüm, onu severdim. Kendi babamdan daha çok babam gibiydi." Gülümsedim "Anlarsın ya benim babam biraz- "  Eliyle deli işareti yaptığında Jeno kahkaha attı. "Deme öyle adama, sadece ilgisiz." 

"Babama benziyorsun.."

"Babama benziyorsun.." 

Jeno bu benzetmeden memnun kalmamış olsada Jaemin'in hoşuna gitmişti bu. "Her neyse, biz en yakın seferle Dubai'ye döneceğiz haberin olsun. Limana gelmene gerek yok." Jeno gülüşünü soldurup rahatsız bir ifade takındı. "Hiç değilse evden çıkmadan haber verin."  Jaemin kafa salladı. "Han, hazırlan hadi." İkizler koşarak içeri giderken Jeno  Jaemin'in kolun dokundu."Gemiyle mi gideceksiniz?"

"Evet, gergin bir hafta geçirdim. Rahatlamaya ihtiyacım var."

"3 gün denizde kalmak korkunç olmaz mı?" 

"Aylarca denizde kalmışlığım oldu, Han'da 1-2 hafta geçirebiliyor alışığız yani."

"Kendi teknen mi var?"

"Evet, bir ara gelirsen Tanla çıkarız hep beraber." Jeno ensesini kaşıdı, gergin görünüyordu. "Deniz tutuyor beni..." Jaemin burukça gülümsedi. "Kötü oldu, görmeni isterdim taze ahtapot salatamı geliştirdim." Jeno gözlerini kocaman açtı. "Sevdiğimi unutmamışsın...Hala yapıyor musun deniz ürünleriyle aran iyiydi senin." Jaemin gülümsedi. "Hala yapıyorum. Canlı av çok eğlenceli oluyor seninle yapmak isterdim. Eskisi kadar eğlenmiyorum artık sörf yaparken ya da canlı avda." Jaemin bunun nedeninin yanında Jeno olmadığı için olduğunu biliyordu. Onların anlaşma şekli buydu aslında iyi anlaşırlar 2 dakika geçmez kavga ederler 2 dakika geçmez tekrara iyi anlaşırlardı. "Han seninle değil mi?" Jaemin omuz silkti. "Sörf yapmaya 9 yaşında başladı o zamandan beri ava gelmiyor." 

"Jaemin gemi bir saate kalkıyor hızlı olmalıyız?" Johnny telefonunu Jaemin'e uzattı. "Oh, tamam. Yarım saate çıkarız." Jeno'nun yüzüne bakmaktan sakınmış hızla eve girmişti. Jaemin eve girdiğinde anlık duraksayıp üstü boş olan yüksek sehpaya baktı, onun üstünde kesinlikle büyük ejderha desenli bir vazo olması gerektiğine çok emindi. Kafasını iki yana sallayıp bir haftadır burada kaldığı odaya adımladı. Bu bir haftada bir çok anısını hatırlamış bir çok anısıyla mücadele etmişti evin unuttuğu her köşesini gezmişti. Jeno'nun hayatında olmayı, Jeno'nun hayatında olmasını özlemişti, Jaemin Jeno'yu özlemişti ama bunu dile getirecek kadar cesaretli değildi.

Bavulunu kapatıp aşağıya indiğinde Han'ın Jeno'ya sarıldığını görmüştü. İçinde ki garip his büyürken Tan'ı kolları arasına alıp sıkıca sarıldı. "Beni çok özleme olur mu bebeğim, ağlamanı istemiyorum~" Jeno'nun önünde durduğunda uzattığı elini tuttu. Yüzüğünün olmaması dikkatini çekse bile sormadı. "Mutlu olursun umarım." Jeno da söylemek istemedi, omuz silkti sadece. Bırakmak istemedi elini öylece durmak istedi. Jaemin aralarında ki bakışmayı ilk bozan ve elini çeken ilk kişi oldu. "Yılbaşında görüşürüz..." Cevap beklemedi, Jeno'nun da veresi yoktu zaten . Bavulu çoktan Johnny tarafından bagaja konmuştu bile. Jaemin, Jeno'nun yanından hızla geçip arabaya ilerledi. Arabanın arka kapısını Han için açıp arabaya bindirdikten sonra Johnny'nin yanın ön koltuğa geçti. "Jaemin, kararından emin misin?" Kemerini takıp arkasına yaslandı. "Gidelim hadi."

-Kehribar

bir sonraki bölüm final, beklemiyordunuz dimi..