esperance ✔

:14

hoseok
eski evimizden uzak bir yere taşınmıştık
bu yüzden okulumu da değiştirmek zorunda kalmıştım
benim için zor olacağını düşünüyordum
arkadaşlarım vardı, hepsinden ayrı düşecektim
lise ikinci sınıfa gidiyordum

görüldü

seokjin yazıyor...

hoseok
bitirmemi bekle
onlarla orada tanıştım
benim için yeni okulumda ilk günümdü
herkese yabancıydım
arkadaş edinemeyeceğimi düşünüyordum
ama sınıfa adım atmaz melek gülüşlü biri karşıladı beni
geleceğimi biliyorlardı
o ve onun arkadaşları beni yalnız bırakmadılar
bunun sadece ilk güne özel olduğunu düşündüm
ama gerçekten arkadaş olduk ve onlarla yakınlaştım
bir tanesinin onu tatlı gösteren tavşan dişleri vardı mesela
gözleri çok güzeldi, bir şeyi merak ettiğinde kocaman kocaman açılırlardı
diğeri çok zekiydi, bana derslerimde yardım ederdi ve diğerlerinden ayırmazdı
biri de sanata çok ilgi duyardı mesela
ayrıca sosyal biriydi
bizim dışımızda birçok arkadaşı vardı

hoseok
biri daha vardı
başta ona diğerlerinden daha uzaktım
fakat sonra yakınlaştık, ne kadar sıcak olduğunu gördüm
ama arkadaş olarak göremedim seokjin
lise 3'ün başında hislerimden emin oldum
başta söylemekte tereddüt etsem de sonrasında cesaretimi topladım
açtım kendimi
geri çevirmedi beni
meğersem onun da hisleri varmış bana karşı
çok mutluyduk biz biliyor musun?
belki yeterince büyük değildik âşk denen bu şeyi tam anlayabilmek için
ama yaşın çok da önemi olmadığını birbirimize göstermiştik o zamanda
diğerleri de bizi desteklemişti
aramızdaki bu bağ hiç değişmemiş, aynı şekilde birbirimizi sevmeye devam etmiştik
yeni okulumdaki hayatım onlar sayesinde güzel geçmişti
sormuştun ya sen bana güzel anıların hatrına acı çeker misin diye
yeniden evet diyorum bu soruya cevap olarak çünkü onlarsız bir hayatımın olduğu düşüncesi
bana eksik hissettiriyor seokjin
belki geçip gittiler, kısa sürdü bendeki yerleri ama hâlâ onları zihnimden atamadım
benim anılarım onlar
iyi veya kötü fark etmeden, kalbimin içinde de yer ediniyorlar

görüldü

hoseok
söz vermiştik birbirimize
en çok da onun sözünü almıştım bu konuda
ismi yoongiydi, min yoongi
çok sevmiştim onu
nasıl anlatabilirim ki?
bilmiyorum, düşündüğüm zaman kelimelerimi toparlayamıyor gibiyim
aklım uçup gidiyor sanki
hiç ayrılmayacaktık
en çok da o istiyordu bunu
benden hiç gitme, ben sensiz yapamam diyordu
inandırmıştı beni o zamanki aklımla
sonra işte, bilirsin ya
insanoğlunun doğasında var bu
problem çıkartmadan yaşayamayız biz, mutluluk bir şekilde batar bize
bir şeyler oldu ve kavga ettik saçma bir şekilde
lise 4'ün ortalarına doğruydu sanırsam
sonra... sonra bilmiyorum
en can alıcı noktası burası
ayrılmak istedi birdenbire ve ben gerçekten ne sik olduğunu anlamadım
çok uğraştım vazgeçmesi, bir şansımız daha olması için
dinlemedi beni
ayrıldık ve ben sonrasında ne yaptım bilmiyorum
her şey o kadar silikti ki

hoseok
ve bir gün
ayrılmamızın üzerinden çok geçmeden
okuldan gitti yoongi, hayatımdan gitti
bundan sonra ise, anlayışlı ve zeki olduklarını düşündüklerim arkadaşlarım, sanki katilmişim gibi yaklaşmaya başladılar bana
melek gülüşlü arkadaşım, en yakınlarımdan olan jimin bile sırtını döndü
yemin ediyorum sana hâlâ daha anlayamıyorum
büyüdüm ama aklım ermiyor bu duruma
benimle konuşmadılar
zorla konuşmaya çalıştığımda ise birkaç kelimeyle kestirip attılar sadece beni
ben bundan sonra, nasıl birilerine güvenebilirdim ki?
baksana
ortada bir şey yok
yoongi bilmediğim ve asla bilmeyeceğim bir sebepten ötürü gitti
dostlarım benimle konuşmayı kestiler aniden
onları suçlayamadım bile
yüreğim el vermedi buna, ben kimseye bağırmayı bile sevmezdim ki
kızamazdım
onları hâlâ seviyordum ve onları üzmeyi asla beceremezdim
bu kendimi üzmeme yol açsa bile

görüldü

hoseok
hayatımda uzun bir süre yer aldılar
bana iyi birer insan olduklarını düşündürttüler ama beni yarı yolda bıraktılar
bir sözün arkasında durmak bu kadar zor muydu?
siktiğimin insanları, hepsi o kadar benciller ki
karşılarındakilerini düşünmekten acizler ve ben buna katlanamıyorum
o aptallar yüzüne ben ortada kalakaldım ve bir kez olsun içimden gelmedi gülmek
neden biliyor musun?
en çok güvendiklerim, sevdiklerim onlardı
en çok onlara değer veriyordum
yoongi'ye âşıktım ben, deliler gibi seokjin
bunu kalbimin en derinliklerinde hissettim ve bunu söndürene kadar kendimi bitirdim ben
fena yaktı beni o, bitirdi
sonrasında kimseyi istemedim
insanlarla en az şekilde iletişim kurarak yoluma bakmayı tercih ettim
başarılı da oldum bir süre, biliyor musun?
bunun bana iyi geldiğini fark ettim
ama içten içe tükendiğimi de inkâr edemezdim
bunu kabul etmeye başladığımda, olan da oldu zaten
hiç beklemediğim bir anda girdin hayatıma
ve ben de şimdi yine bir hataya düşerek birilerine güvenmeyi deniyorum
kimseye anlatmadığım hâlâ tazeliğini koruyan bu acıyı sana anlatıyorum
daha fazla ne söyleyebilirim bilmiyorum
sanırım hatırlamak istemiyorum

görüldü

seokjin
insanların ne boktan varlıklar olduğunu hepimiz bilmiyor muyuz zaten?
ama dediğimiz gibi
iyi anıların hatrına acı çekmeye katlanıyoruz
hoseok, güzelim
bu olanların kalbine bindirdiği yükten kurtacağım seni tamam mı?
âşk duygusunu bırakmak kolay değil
ama gerçekten istiyorsan, seni ardında bıraktığı izlerden de kurtarabilirim

hoseok
bu mümkün mü bilmiyorum artık

seokjin
beraber göreceğiz bunu
ve ben sana asıl dostluğun da nasıl olduğunu göstereceğim hoseok
söz vermeyeceğim, hiçbir şeyin kesin olmadığının bilincindeyim
buna rağmen bana daha çok güvenmeni sağlayacağım

hoseok
nasıl bu kadar kendinden eminsin

seokjin
sen onlardan nasıl bu kadar emin oldun?

hoseok
ben
hata yaptım
güvendim

seokjin
evet, hata yapmışsın
ama artık önemli değil
ben yanındayım
onlara ihtiyacın yok
zekiyim, bir sürü arkadaşım olmasa da sosyal sayılırım
gülüşüm de bence oldukça tatlı
yeterli bence senin için, hm?

hoseok
sen...
inanılmazsın
aptal
bana kriterlerle gelmene gerek yok
sadece kendin ol yeter

seokjin
sana gelmek ha?
bunu sevdim
fakat ben sana çoktan gelmişim
senin de bana gelmeni bekliyorum seok

hoseok
belki, bir gün
hiçbir şey kesin değil?

seokjin
asla olmadı
ama kesinleştirebileceğimiz bir şey olabilir

hoseok
neymiş o

seokjin
seni adlandıramadığım bir büyüklükte sevdiğim
güneşin ışıklarının yansıdığı, güzel kızıl saçlarına bir sürü öpücük kondurdum hoseok
kendini özel hisset
her zaman öyle oldun, benim için
bu dünya için

görüldü

hoseok
yanıma gelir misin
tutamadığım şeyler var
lanet olası duygu patlaması peşimi hiç bırakmıyor

seokjin
geçmişine ağlama sakın, sözlerime odaklan güzelim
sana hepsini unutturacağım

hoseok çevrimdışı

//