Helloooo, nasılsınız bakalım? Ne var ne yok ?
Bölüm geç geldi birazcık. Kusura bakmayın lütfen. 😊
İyi okumalar dilerim. 🌺
*
Çavşin'den...
Ne oluyordu böyle? Nişanı basarak ne yapmaya çalışıyorlardı? Ağabeylerim ve babam yanlarına doğru ilerlerken ben de arkalarından gidecektim ki bir kol beni tuttu. Lorin 'di.
"Çavşin sen karışma, bırak onlar halletsin."
Bir şey demeden kolumu ellerinin arasından çekip hemen yanlarına gittim. Demirkan ile göz göze gelince bizimkilere hiçte düşman gibi bakmıyordu.
"Ne oluyor Aşti ağa, oğlumun nişanını nasıl basarsın?" diyen babam aşırı sakindi.
"Niyetim nişanı bozmak değil Aram ağa..."
"Ya niyetin nedir Zemheroğlu?" diyen Behram ağabeyime hak verdim.
Aşti ağa önümde duran Serhat ağabeyimi kenara çekip karşıma geçti.
"Zemheroğlu aşireti adına sana teşekkür ederim."
Kaşlarımı çattım.
"Ne için?" dedim.
"Gelinim Dilda'yı hastaneye götürmüşsün. Torunumu kurtardın." deyince Aşti ağa kaşlarımı daha çok çattım.
Sırıtarak başımı iki yana salladım.
"Yanılıyorsun Aşti ağa, ben senin torununu kurtarmadım."
Kaşlarını çatarak bana bakınca derin bir nefes aldım.
"Ben bir kadını kurtardım, inan torunun o an hiç aklıma bile gelmedi. " diye devam ettim.
Gülerek başını salladı. Aşti ağa tekrar babama dönüp elini uzattı. Bu bir ateşkes miydi?
"Kızın ile gurur duymalısın, karşısındaki düşmanı da olsa insan olduğunu unutmuyor. Onun şerefine ateşkes yapmaya hazırız." deyince babam ile göz göze geldim. Babam bana gülümseyince, ben tebessüm ettim. Babam Aşti Ağa'nın elini tutup sıktı. Biran da dışarıdan silah sesleri yükselirken içeride de davul zurna çalmaya başladı. Demirkan ile göz göze gelince bir saniye bile kırpmadan bana bakıyordu.
***
Zemheroğlu aşiretinin hepsi buradaydı. Bir tek Demirkan'ın büyük ağabeyi ve gelinleri Dilda yoktu. Demirkan geldiğinden beri gözünü üzerimden alamazken sinirleniyordum. Bari bu kadar çok bakıp etrafa laf vermeseydi?
Demirkan'dan...
Geldiğimden beri habire Rozerin'e bakıyordum, bunun onu sinir ettiğini biliyordum ve bu da benim hoşuma gidiyordu. Gülerek önüme dönerken takı merasimi başlıyordu. Tekrar kafamı o tarafa çevirirken Rozerin birine işaret etti. Başımı o tarafa çevirdiğim de üç dört kişinin elinde cam kutunun içinde altınlar vardı.
"Maşallah..."
Yanımda maşallah diyen dayeme baktım.
