ESKİ SEVGİLİ

Eski Sevgili • 35

Bölüm Kaan Emre Esin'e ithaf edilmiştir.

Dünya hassas kalpler için cehennem gibidir.

*

"Asya ölmedi Kaan, o yangından sonra evlatlık verildi. Karayel adında zengin bir aileye."

Tüm dünyanın başıma yıkıldığını hissettim. Yeryüzünün en büyük depremine şahit olmuş, sadece ben o enkazın altında kalmışım gibi...

"Komik olduğunu mu düşünüyorsun? Bunların hepsi senin için şaka mı? Onca yıldan sonra hiç mi değişmedin? Eğleniyor musun halimle?"

Canım acıyordu. Sırtımdaki yılların yükünü artık taşıyamıyordum. Üstüne burada benimle alay ediyordu.

İçten içe her gün ölüyordum. Kimse görmüyor muydu?

"Doğruyu söylüyorum." dedi titreyen sesiyle. İç çekti kederle ve acı çeken bir ifadeyle bana baktı. "O ölmedi Kaan, onu kendi ellerimle Karayel'lere verdim."

"Yalan söylüyorsun, burada çürüyüp giderek öleceksin belki ama hâlâ yalan söylüyorsun."

Yüzü sözlerimin ağırlığıyla şaşkınlığa uğrarken nefesi kesildi. Suratımı onun oturduğu sandalye ile aynı hizaya getirirken yüzüne doğru nefretimi kustum. "Biliyor musun? Bir gün öleceksin, yapayalnız hemde. Ama öyle bir yalancısın ki sana Tanrı bile inanmayacak."

Gözlerini yavaşça kapattı ve o kapalı gözlerden sicim gibi inen yaşlar bana dokunmadı bile. Daha fazla acıyamazdı.

"Senin yalanlarını daha fazla dinlemeyeceğim. Yanına gelmek bile büyük bir aptallıktı.

Sırtımı dönüp kapıya iki adım atmamla bana seslendi. "Onu iyileştirecek masrafı ne biz, ne de devlet karşılayabiliyordu Kaan. Onu ölümden kurtarmıştık ama bu yetmezdi. Yaraları çok büyüktü, o yaralarla sadece birkaç ay yaşardı. Yüzü, vücudu, her yeri dağılmıştı tanınmaz haldeydi. Onun için en iyisi, geleceğini kurtarmak olduğunu düşünmüştüm."

Adımlarım duraksarken soluklarım kesik kesikti. İçim yanıyordu, canım yanıyordu.

"Karayel'ler olayı duyup hastaneye gelmişlerdi. Asya'yı başından beri istiyorlardı ve Asya'nın durumunu öğrendiklerinde bana bir teklif sundular. Onu en iyi hastanelerde, en iyi doktorlarla iyileştirebileceklerini; eski haline gelip güzelliğini ona geri verebileceklerini söylediler. Söz konusu Asya ve geleceğiydi. Bunu kabul etmemek aptallıktı."

Başıma giren sancılar daha da artmaya başlarken iğne gibi saç diplerime batıp geri çekiliyorlardı. "Bu çok saçma. Söylediklerin doğru olsa bile Asya bana ulaşmanın bir yolunu bulurdu. O beni yalnız bırakmazdı. Yalan söylüyorsun."

Bazı gerçeklerle yeniden yüz yüze gelmiş gibi bakışlarına şaşkınlık oturdu. "Bu inanılmaz," dedi hayretle. "Tarih tekerrür eder derler ama hiç şehit olmamıştım."

Ellerimi saçlarımdan geçirirken mırıldandım. "Yine ne saçmalıyorsun?"

"Bundan yaklaşık dokuz yıl önce, Asya'nın hastanede yeni yeni kendine geldiği zamanlar. O hastane odasında gözü uzun süre seni aramıştı. Karayel'lerin evlatlık edinme teklifini ona sunduğumuzda ne dedi biliyor musun?" Gözleri ihtiyatlı bir şekilde kısılırken başını iki yana salladı. "Kaan beni bırakmaz, o beni size vermez. Yalan söylüyorsunuz, o beni bulacak."