S2 + 04 [end]

932 239 156
                                    

Misyeo's

" Misyeo? Kau dah sedar? Thanks god.. " lelaki itu terus mencium tangan aku berkali - kali.

Aku menarik tangan aku kasar. Baru saja aku mahu membangunkan diri daripada pembaringan, pantas lelaki dihadapan aku menghalang.

" Kau masih sakit, Misyeo. Baring dulu. Aku akan panggilkan dok- "

" M-mana Ji-Jimin? " aku memotong percakapannya sambil tanganku tidak berhenti mengusap perutku yang semakin membuncit.

Kenapa ia semakin membesar? Bukankah aku mengandung baru 1 bulan? Aku menjadi hairan.

" Misyeo, kau okey ke tidak? Kau.. Kenal aku tak? " lantas aku menggeleng.

" Ini aku, Kim Taehyung. Suami kau. Sudah bertahun lama Jimin mati, Misyeo. Dia bunuh diri sebaik saja korang bercerai. Selepas beberapa hari, kau terlibat dalam kemalangan langgar lari. Anak dalam kandungan kau pula gugur. Kau tak ingat ke? " lelaki bernama Kim Taehyung itu menjawab panjang dan lebar.

Aku menggelengkan kepala laju. T-tak! Jimin dan anak aku tak mati lagi! Mereka masih hidup!

" K-kau suami aku? Habis itu.. A-anak dalam kandungan ni.. Kau punya? " dia terus meletakkan kepalanya kebawah. Airmatanya yang menitik, pantas dikesat menggunakan hujung baju.

" A-aku minta maaf, Misyeo. Aku gagal menjadi seorang suami yang bagus untuk kau. I-itu bukan anak aku. Itu...."

" Anak Hoseok. "

--- the end ---

SLHZSOSKJD AKU DAH KATA AKU AKAN BUAT KORANG SENGSARA AHAHAHAHAA

Jadi, aku dah ada idea untuk buat special chapter tapi tak tahu la kalau korang nak ke tak sksksksks

Anyways, thank you sangat sangat sudi baca short story ngarut ni! Borahae ❤❤❤💜💜💜

Jelly Jimin | ChiminWhere stories live. Discover now