Pişman olma
Prenses:bugün büyük gün
Çilek: evet
Prenses:çok heyecanlıyım 15 dakika sonra seni göreceğim
Çilek :umarım beni tanıdığına pişman olnazsın
Prenses:olmam
Etrafıma bakındım gelmişti kendimi ona gösterecektim içimde hem üzüntü hemde büyük bir heyecan vardı .
Yavaş adımlarla bankta oturan cemrenin yanına ilerledim ve banka oturdum "merhaba" dedim "merhaba" dedi ve önüne döndü "birinimi bekliyorsun?" diye sordum başını salladı "sanırım o beklediğin kişi benim " dedim heyecanla yüzüme baktı "senmisin çileğim?" "evet" dedim " askeni çıkart yüzünü göster " dedi o an gözlerim dolmuştu hastaydım ve onu kendime bağlamıştım bunun için kendimden hep nefret edecektim "hadi yüzünü aç " dedi ısrarla "tamam" dedim ve yavaşça maskemi indirdim "elif ada" dedi şok içinde "evet" "şüphelenmiştim ama..." "ben öleceğim cemre" dedim hıçkırarak , artık gözyaşlarımı tutamamış ve salmıştım bana dehşetle baktı "hyır ölmeyeceksin" " doktorların bile umudu yok yaşayacağıma dair" dedim beni kendine çekip sarıldı "ben varım sana umut olarak ben varım" dedi ona sıkıca sarıldım "keşke sana sarılınca tüm dertlerimin geçtiği gibi hastalığımda geçse..." " geçecek ben inanıyorum iyileşeceksin biz mutlu olacağız " "inşallah prensesim..."
