CHAPTER 10 - Ensayo

0 0 0
                                    

Ayeoshin's pov"

Dalawang na araw na ng makalipas ang ginawang kalokohan ni itaru..

Satotoo lang ay nainis ako .. ngunit lamang ang  galak at paghanga ko sakanya....

Nitong nag daang araw ay   humanga ako sa kanyang abilidad  dahil  kaya  na niyang isentro ng mabilis ang kanyang atensyon..

Gayun din ay napagtanto kong  mahusay na syang     mag memorya ng mga   sandata at kung  paano ito gamitin..

kaylangan may  tapang kang baon kung  susungin mo ang delubying haharapin mo!!.

Sigaw ko habang nag eensayo sya sa pag suntok sa sakong inilambitin ko ..
May laman iyong buhangin at kay langan nyang butasin iyon...

Kung hindi mo magagawa ang napaka daling bagay na iyan ay hindi mo kayang protektahan ang iyong distrito!!

Panenermon kung muli...
Tumigil sya sa pag suntok sa sako at  bumaling sakin ng nakahawak sa mag kabilang baywang..

Shin hindi madaling butasin ang sakong ito -

Bigla ay sinuntok  ko ang  sako at nabutas iyon ..

Nagulat sya sa ginawa ko ako naman ay kinuha ang     tubigan at ininom yon....

Ako ang iyong moi kayat dapat lang na--

Di nya na ituloy ang sasabihin ng maibuga ko ang  tubig mula sa bibig ko sa tingin ko ay     may dumaang tubig din sa ilong ko..

Anak ng tupa!!

Moi?!..

Sinong nagsabing   ikaw ang aking moi?!!..

Dimakapaniwalang sabi ko..

Noon naman  ay narinig kong nag hagalpakan ng tawa ang   mga jaet  .. nakasilip pala ang mga ito mula sa balkonahe ng silid ..

Hindi bat ako ang iyong mo--

Hindi ikaw ang aking moi!!..
Seryoso ng sabi ko..

  Estudyante kita ngayon at dapat kitang turuan..!!
Maowtoridad kong sabi..

Ehh hindi bat estudyante din naman ang ibig sabihin ng moi?!...

Takang tanong nya at  nadinig ko nanamang nag tawanan yung dalawa...

Nag buntong hininga nalang ako bago sumagot..

Hindi iyon ang ibig sabihin ng moi..   seryoso kong sabi

Ha ehh ano pala?!

Inosente paring tanong nya..

Ang ibig sabihin ng moi saaming mundo ay iniirog sa madaling salita ay  minamahal....
Kalmado ko iyong sabi..

Natutop naman nya ang kanyang bibig at napatingin sa direksyon ng dalawa na ngayon ay mas lalong lumakas ang tawa...

Bakit hindi ba? Bulung nya ngunit hindi ko narinig...

Ano kamo?!.
Tanong ko

Ahh wala - wala..
Sabi nya ..

Makikikabit ng panibagong   sako nakangitong saad nya ..

Ginawa ko naman iyon at   sinimulan nya na uling  mag ensayo.

Tadyak...

Suntok...

Sipa....

Kaylamgan mong mabalanse ang iyong katawan sa paraan na    hindi ka   masasagabal ng kahit na ano ohh kahit na sino..

Sabiko..

   ngayon naman ay   binubuhay nya ang inerhiya ng
Isang tupa na pinana   ko kanina..

Halos wala ng buhay ito..

    Hinawakan nya ang katawan nito at   nag pakawala ng liawang sa kamay nya.. na  napupunta sa tupa..

Ganon nalamang ang pag hanga ko ng magawa nyang    bigyang buhay ang tupa..

Ngunit agad ding   nawala  ang ngiti sa aking labi ng bigla ay magwala ang tupa...

Ang balahibo nito ay nag laho at nag iba ang itsura nito na kanina ay mukang normal natupa  , ay nag anyong  mukang asong  na uulol  ...

Nagmadaling  sumugod ang tupa sa gawi ko ngunit agad ko iyong pinana  at humandusay  sa lupa..

Tiningnan ko si itaru at bakas ang   lungkot takot at pagka dismaya nya..

     Nakalapit din sila leo at mae..
At bakas ang  nagtatanong na tingin...

Dahil sa pangyayari ay napag usapan namin na hindi  na maaaring gamitin ang abilidad nyang iyon...

Kahit anong mang yari ay hindi maaari....

Natapos ang aming pananghalian ay nag ensayo naman si itaru sa pamamana..

Ng bigla ay  humahangos na nag tatakbo ang isang  kawal ng  emperyo ..

Mga jaet!!...

Sigaw nito ng makita kami

Kaylangan kayo sa labasan ng emperyo  nagkakagulo doon dahil sa itim na mahika  ni agartha..!!

  Nag katinginan kami nila leo at mae..

Sa ngayon ay hindi ka namin maaaring isama  ...

Anunsyo ko kay itaru...

Bakit?!..

Kaya ko nag lumaba--

Hindi maaari sapagkat    ngayon ay alam nila  na baguhan ka!..

Napatitig lamang sya saakin  nataasan ko sya ng boses upang di na sya mag pumilit..

Kaylangan na nating umalis ..
  Anunsyo ko..

Mabilis na sumakay kami ng kabayo at   pinatakbo  ito papuntang  labasan ng  emperyo....

Nakasunod naman ang dalawa saakin at ang mga kawal ng palasyo.

Bigla ay     nakarinig kami ng pag sabog kayat mas minadali panamin ang pag  papatakbo ng kabayo.

Nadatnan namin ang   nagliliyab na paligid...

Pinasugod nanaman ni agartha ang kanyang halimaw.

  Agad na nagpaulan ng palaso ang  mga kawal ngunit nabaliwala ito dahil sa    makakapal na balat ng halimaw.

Tatlo silang  malalaki at naninira ng  kabahayan sa labas ng emperyo...

    Ginamit ni leo ang kanyang abilidad at gumawa ng   biak salupa  para malamon ang mga ito ngunit mataas na  tumalon ang mga ito at sumugod sa direksyon namin.
Agad namng nag palitaw ng buhawi si mae .

Agad namang   umikot ang mga iyon ngunit  baliwala padin ang buhawi na ginamit ni  mae.

  Kumilosako at inilabas ang aking espada..

Pinaliyab ko ang buong paligid na sa loob kami ngayon ng  bilog na apoy..

   Agad akong umatake ....
  Kaliwat kanang hiwa ko ngunit nabigo ako .
Satwing     nasusugatan ko  ang isa ay bumabalik lamang sa dati ang  kanyang balat...

Malakas na mahika ang ginamit ni agartha...

Muli ay  kinontrol ni mae ang mga ugat    para mabihag ang mga ito ngunit parang   lastik lamang na    nasira ang mga iyon..

  Ibinato ng isang halimaw ang  nagliliyab na puno sa aming gawi

Tabee!!..

Malakas na sigaw ko..

   Ngunit walng bumagsak saaming harapan...

Agad akong  lumingon sa harap....

At......

Ang ikaapat na liwanag.....

Enjoy reading readers!!

Hearth hearth♡♡♡

2020.

Go Back  In PastWhere stories live. Discover now