my office [momogi]

Bölüm 1

Hala üzerimden atamadığım sinirim ile iş yerime girmiştim. Min Yoongi benim düzenimi, planlarımı alt üst etmekte kesinlikle bir numaraydı. Az ileride gördüğüm Jungkook'un yanına ilerledim. Yakın bir arkadaşımdı. Kafasını bana çevirdiğinde kaşlarını çatmıştı.

'Noldu Momo? Niye bu kadar sinirlisin?' aklıma gelen dün akşam ki sinir bozucu anlar yüzünden sinirden kızardığıma emindim. 'Başımın belası bozdu sinirimi?' hafifçe kıkrıdamıştı. 'O başının belası patronumuz Min Yoongi' mi acaba? ' başımı sallayarak onayladım onu.' Sanırım tekrardan sinirini bozacak çünkü buraya doğru geliyor. 'Hirai!' sinir bozucu bir şekilde gelirken sadece göz devirmiştim. Sesini sevmiyordum ve duymak istemiyordum. Derdim ama onda tek sevdiğim şey sesinin tonu idi.

'Çizimler tamamlandı mı?' dün akşam mesaiye kalmamın sebebi olan çizimler evet tabiki tamamlamıştım.' Evet.' yanımıza vardığında yine sinir bozucu bir şekilde gülmüştü. 'Verebilir misin?' başımı sallamış ve masama doğru ilerlemiştim o da arkamdan geliyordu. Çekmecemden çizimleri çıkarıp uzattım ona. Elimden hayvan gibi almıştı kağıtları. Gerizekalı!

'Güzel olmuşlar.' hayret beğendi. 'ARKADAŞLAR ÖĞLE YEMEĞİNE ÇIKABİLİRSİNİZ.' kulağımın dibinde bağırması ile yerimde sıçramıştım. Gözlerini yemeğe çıkmak için toparlanan insanlardan benim gözüme dikmişti. 'İstersen benimle ye-' 'HİRAİ!' bağırarak koşa koşa yanımıza gelen Taemin'e baktım.'Hadi yemeğe çıkalım. Dün beni ektiğin için benimle yemeğe gelmelisin.' bir dakika der gibi parmağımı kaldırdım. 'Bir şey söyleyecektiniz Bay Min.' boşver der gibi kaldırdı omuzlarını ve arkasını dönüp gitti. Ne oluyordu buna?

-

'Ne düşünüyorsun sen Momo? Dinlemiyorsun dimi beni?' Taemin'in sesi ile irkilmiştim. Doğru söylemek gerekirse aklım Yoongi'nin diyeceği şeyde kalmıştı. 'Üzgünüm Taemin. Pek keyfim yok bugün.' "başını anlayışla sallamıştı iyi bir arkadaştı.

Gözleri 15 dakikadır oynayıp yemediğin yemeğine kaydı.' Sanırım yemeyeceksin kalkalım Hirai.' yemek yediğimiz yerden ayrıldık. Şirket hrmrn karşınızdaydı. 'Hirai markete gidip geliyorum.' başımı sallayıp karşıdan karşıya geçerken [dütütütütüütütütütü] kulağıma dolaşan ses ile üzerime doğru gelen arabaya baktım tamam bu dalgınlık kesinlikle iyi bir şey değildi. Aptal kafam.

Üzerime doğru koşan Yoongi ile hava da uçarak yeri boyamıştım. Pekala uyuz Yoongi hayatımı kurtarmıştı sanırım. 'Hirai! Aptal mısın ya? Gerçi ne diye soruyorsam aptalsın . Kaç yaşına geldin gala karşıdan karşıya geçmeyi beceremiyor musun?' tamam bu sefer susuyorum çünkü haklı.

'Hirai noldu!' elinde ki suyla yukarıdan bana bakan Taemin'e baktım, endişeli duruyordu. 'Neden Momo gibi aklı balı havada birini tek bırakıyorsun?' aklı havada birimi sadece düşünceliydim ve bunun nedeni de oydu. Düştüğüm yerden kalkıp koşarak şirkete girdim.

Bacaklarım acıyordu. Ve kolum ve sırtım ve belki de birazcık başım. 'Momo! Kafan kanıyor.' Sehun. Bir eliyle elimi tutmuş diğer eliyle kafama bakıyordu. Yüzünğ inceliyordum ta ki bir kol taragından çekilene kadar. 'Sehun. Çekilebilşr misin? Pansuman yapavaşım Momo' ya. '' Ah tabi. ' kolumdan sürükleye sürükleye revire getirdi beni.

Tamam belki şuan da bu sorugu sornam onu sinirlendirebilirdi ama yine de sormam lazımdı işte.' Öğlrn bana ne diyecektin? ' ciddi misin der gibi kaldırmıştı kaşlarını, bende konuşmak istemediğim için sadece başımla onayladım. 'Benimle yemek yemek ister misin diye soracaktım.' işaret parmağımı ona yönelttim. Min Yoongi benle yemek mi yiyecekti. 'Neyse. O konuyu geçelim. Daha dikkatli olman lazımdı Hirai! Gerçekten şuan da karşıdan karşıya geçme eğitimi alıp almadığını merak ediyorum. Almadıysan söyle ben sana öğretirim.' 'Yoongi neden bu kadar uzattın?' 'Hirai! Uzatmak mı? Ya sana bir şey olsaydı?'