❀ ❀ ❀
Ενθυμούμενη στιγμές μικρές, μνήμες παλιές, ακροβατώντας ανάμεσα στην αλήθεια και την ουτοπία, οδεύω προς το όνειρο, κρατώντας όμως τα άξια και τα ωραία. Γιατί, σαν μου χτυπήσει μία μέρα την πόρτα ο Θάνατος, θέλω να γυρίσω και με τόλμη να του πω "Είναι ωραία η ζωή, μα νιώθω πια έτοιμη να φύγω".
Και σε περίπτωση που δεν κατάλαβες - πράγμα διόλου απίθανο, καθώς οι σωστές λέξεις κι εγώ παίζουμε συχνά κρυφτό-, το παρόν βιβλίο αποτελεί ένα ανθολόγιο άγραφων ακόμη διηγημάτων, μία συλλογή φευγαλέων σκέψεων και ιδεών που ίσως πάρουν μορφή κάποια στιγμή στο μέλλον. Μέχρι όμως να 'ρθει εκείνη η στιγμή, λέω να καθίσω για λίγο στο μπαλκόνι και να δροσιστώ πίνοντας έναν φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκάλι, μετρώντας του Ουρανού τα σύννεφα καθώς κρύβονται δειλά δειλά πίσω από τον ήλιο. Αν θες, έλα κι εσύ. Έχω πολλά πορτοκάλια σπίτι μου και ο ουρανός φτάνει και για τους δυο μας.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Στου ονείρου το κατώφλι
Short Story✿ Για όλους όσους δεν έπαψαν να ελπίζουν και για όλους όσους δεν σταμάτησαν να αγαπούν, μάζεψα μία κούτα αναμνήσεις, ευχές και όνειρα κι ύστερα από ένα αερόστατο τα σκόρπισα στον αιθέρα. Και όπως πετούσαν ζωηρά σαν κόκκινοι χαρταετοί, που μπλέκονται...
