Excelium II: Hunting Season

Kabanata 77

"Hoy! 'Wag kayong pabagal-bagal! Mga tamad! Magtrabaho kayo!" sigaw ng isang lalaki at kasunod no'n ay narinig nila ang pagdaing ng isang residente dahil sa paghampas ng latigo sa kaniyang likod. Ero clenched his jaw but he restrained himself and continued walking while he's carrying heavy metal poles on his shoulder.

"You'll disguise yourself as one of the citizens that are forced to work in the construction site," muling ibinalik ng dalaga ang kaniyang paningin sa kaniya, "Know what it is. Give me the blueprint if you can, no," Zai stared intently at him and rephrase her words, "Give it to me without fail," her eyes sharpened, "This construction is suspicious. Get the blueprint at all cost. Understood?"

Muling umigting ang panga ni Ero noong maalala ang mga sinabi ng dalaga. She's making it sound so easy. Wearing these explosive devices are terrifying, you stupid kid. Ngunit kahit na nagrereklamo siya dahil sa utos ng dalaga, hindi niya maiwasan ang bahagyang pagtaas ng gilid ng kaniyang labi noong muling pumasok sa kaniyang isipan ang mga salitang huling sinabi nito.

"Do not fail me."

He smirked, quite challenged.

Tumigil saglit si Ero noong maramdaman na may bahagyang sumandal sa kaniya. He looked down on his waist and saw a panting boy. Mukhang napasandal ito sa kaniya noong muntikan ng matumba ang kaniyang katawan dahil sa pagod. May bitbit itong dalawang magkapatong na sako ng buhangin sa isang balikat at isang makapal at mabigat na kahoy sa kabila. Ero just continued staring down at him.

The boy clenched his teeth and opened his one eye. Ero could clearly see that he's overfatigued. Mukhang nanlalabo na rin ang mga mata nito. Kahanga-hanga na tumatayo pa rin ito habang bitbit ang mga mabibigat na bagay sa kaniyang magkabilang balikat.

The boy continued panting and he slightly pushed him to stand properly on his feet again, "Tabi." saad nito at nagpatuloy sa paglalakad. Mukhang pinipilit na lamang nito ang sarili na maglakad at magbuhat.

Tinitigan naman ni Ero ang batang lalaki. Mukhang nasa edad ito na onse o di kaya naman ay dose. Medyo maskulado rin ang pangangatawan nito at may katangkaran rin na sumasalungat sa edad nito. Hindi ito ganoon katangkaran pero sapat na para bumagay ang kaniyang katawan sa kaniyang taas. Mukhang matagal na itong gumagawa ng mga mabibigat na trabaho dahil sa itsura ng katawan nito.

Hindi na lamang ito pinagtuonan ng pansin ni Ero at nagpatuloy na lamang sa paglalakad. He looked up and saw that the sky is already getting dark. Maggagabi na ngunit hindi pa rin pinagpapahinga ang mga tao. Ero clicked his tongue.

"Hoy lasing ka na!" sigaw ng isang tauhan at malakas na tumawa habang pinagmamasdan ang kainuman nito na tinatanggi naman ang sinabi nito.

Napupuno ng ingay ang buong bar dahil sa tawanan ng mga tauhan ni Shaera. Medyo malalim na rin ang gabi at katulad ng inaasahan, punuan ang mga pasilidad dito sa red-light district. Dito dumederetso ang mga tauhan ni Shaera upang magsaya pagkatapos ng mahabang araw ng pagbabantay sa mga residente.

Panay lamang ang pagmamasid at pakikinig ni Bonzo habang kaniyang pinupunasan ang basong kaniyang hawak gamit ang isang malinis na pamunas. Tahimik na nakikinig upang makakuha ng mga bagong impormasyon. He'll click his tongue whenever he sees the devices on his wrists. Pinasuot iyon sa kaniya ng dalaga upang hindi humakot ng suspisyon. Maski ang iba ay may suot nito. Hindi naman ito nakalock ngunit ito ay may posibilidad na sumabog. Bonzo can regenerate but the pain that an explosion can cause can still be felt.