45.Bölüm

5.9K 109 69
                                    

Aras'tan

Söylediğim sözlerden sonra boyununu öpmeye devam ettim nefesi hızlanmıştı .

"A-aras"

"Ne var"

"Durman lazım "

"Alya sana durmayacağımı söyledim uzatma ve ana odaklan"

"İstemiyorum bırak beni"

"Bırakmıyorum gidebiliyorsan git hadi"

"Aras ne saçmalıyorsun sen ya bu konuyu konuşmuştuk"

"Lan sikecem böyle işi ya tamam Alya duşunu al çık "

Dedikten sonra onu bırakarak banyodan çıktım .

Belime havluyu sararak yatağa uzandım.Bu lanet olası korkusu yüzünden beni defalarca reddetmişti altı gün sonra evleniyorduk ozaman ne yapacaktı çok merak ediyordum yine Aras ben istemiyorum korkuyorum derse bu sefer onu dinlemeyecektim çünkü artık önümde engel kalmıyordu.

Yaklaşık on dakika sonra banyodan çıktığında dolaba yönelip kıyafet çıkardı bende yataktan kalkıp banyoya girdim.

Beraber duş alırız diye girmiştim ama Alya hanım saçmalamaktan başka birşey bilmiyordu .

Kendimi bütün günki yorgunluktan ve terden iyice temizledikten sonra banyodan çıktım Alya odada yoktu sanırım aşağıya inmişti.

Dolaptan sadece alt eşofman çıkarıp giyindim üstüme de hiçbirşey giyinmemiştim böyle daha rahat oluyordum .

Saçımı havluyla biraz kurutup aşağıya indiğimde Alya salonda da yoktu mutfağa gidip baktığımda sofrayı kurduğunu gördüm.

Gerçekten bütün gün yorulduğumuz için yemeği hiç düşünmemiştik ama onun elinden yemek istemiyordum çünkü gerçekten artık beni reddetmesi canımı yakiyordu.

"Aras yemek hazırladım otursana"

"Aç değilim sen ye"

Diyip mutfaktan çıkacağım sırada önüme geçti.

"Aç olduğunu biliyorum Aras sen hiç bu kadar uzun süre yemek yemeyipte aç olmadığını söylemedin seni tanıyorum"

"Her zaman aç olacağım diye birşey yok Alya sen ye işte çok acıkırsam dışarıdan getirtirim"

"Aç olmadığın için değil ben yaptığım için yemiyorsun değil mi"

Diyip elleriyle oynamaya başladı bu sefer hemen yumuşamayı düşünmüyordum .

"Evet sen yaptığın için yemiyorum"

"Ama senin sevdiğin şeyleri hazırladım"

Dediğinde sofraya baktım gerçekten de hazırladığı şeyleri seviyordum birde bu kadar kısa sürede benim için hazırlamıştı.

"Tamam sana afiyet olsun"

Diyip mutfaktan çıktım ağlayacağını biliyordum ama yapacak birşey yoktu kendisi de beni reddetmeseydi o zaman her şey onun istediğine göre olacak diye birşey yok.

Açlıktan ölüyordum ama yemeyecektim yaklaşık on dakika sonra Alya salona girip hiç konuşmadan koltuğa uzandı ve televizyon izlemeye başladı.

Ne yani ben yemedim diye kendisi de mi yememişti zorla yedirecekti yani kendisine kıyamadığımı bildiği için yapıyordu bunu.

"Yemedin mi"

"Hayır"

"Tamam"

Şu ne yaşadığımızı bende bilmiyordum ama birşey yaşıyorduk işte

TUTKU (+18)Where stories live. Discover now