A QUEEN PRETENDS TO BE A NERD

CHAPTER TWENTY SEVEN

CHAPTER 27: WEDDING?

Kieffer's pov

Nagising ako dahil sa sikat ng araw na tumatama sa mukha ko.

Arghhh ang sakit ng ulo ko. Tumayo ako at agad na pumunta ng kusina.

Nadatnan ko naman roon si Rachel at si Max na nag babangayan.

"No! Sasama kame!" Sigaw ni Max

"Ayoko! Hindi pwede! Secret wedding yon ng kaibigan ko!" Balik na sigaw naman ni Rachel.

"Kailangan naming maka pu---"

I cut him off.

"Ang aga aga ang ingay niyo" hasik ko sakanila.

"Oh, gising kana pala? Anong pumasok sa kokote mo at nag lasing ka?" Tanong ni Rachel pero di ko sinagot dahil naalala ko nanaman siya.

"Hoy! Dude? Iniwan moko roon para lang mag pakalasing ha? Buti nalang talaga kotse ko ang gamit naten, kung hinde haist! Bahala ka sa buhay mo!" Inis na bulyaw nito at umalis sa kusina.

"Here." Abot sakin ni Max ng tubig nang makitang hawak ko ang ulo ko.

"So ano ba kase ang nangyare? Bigla ka nalang umalis kahapon sa mall para lang mag lasing? Tanga kaba? Dapat hinan---" -Max

"I saw her." Tipid kong sagot na nag patahimik sakanya.

"Akala ko lasing ka lang kagabi nang sabihin mo yan." Natatawang sagot naman nito.

"She's still the Harley that I know, hahabulin ko sana siya pero pag baba ko wala na siya." Wika ko habang umiinom ng kape.

" Sige tol mauna na ako." Paalam ni Max.

"Sige salamat."

Pag kaalis niya ay pumunta ako sa sala at tinabihan si Rachel.

"Dude, alam mo ba na ang weird nung kaibigan mong yun? Napaka sungit pa!" Inis na wika nito.

"Alam kong masungit siya pero hindi weird, pani mo naman nasabi yon" natatawang tanong ko.

"Gusto kase niyang sumama sa kasal na pupuntahan ko, as if naman makakapunta siya ng walang invitation card eah isa lang naman to." Mahabang lintanya niya at itinaas ang card.

Agad naman nanlaki ang mata ko ng makita ito, hinde. Hinde pwede, kasal kame.

Harleyshey's pov

Yesterday, nagulat ako sa papel na ibinigay ni Martin. For Pete's sake, kasal? Ikakasal ako? Sakanya?

Seriously?

I mean, kasal na ako at alam kong alam niya yon. Lahat kase ay okay na, planadong planado.

I was about to reject his offer nang sabihin nitong sumunod nalang kung hindi ay masasaktan ako, I'm not afraid to him or to be hurt by him.

I can fight for myself, but the thing is. Baka lalong lumala ang sitwasyon pag nag matigas ako.

After a few minutes of thinking at wala akong napala I call Jexx.

"Lalaine im very sorry fo----."

"It's okay Jexx, I understand. Two days from now ikakasal kame, and I want you to be there I know padadalhan ka non ng invitation card." I said then sigh

"So what's the plan." She asked me so I explain our plan.

I know this will be easy for us, specially it's a wedding at hindi siya makakagawa ng kabaliwan don lalo na at maraming bisita ang inimbita niya.

He's really sure about our wedding, and me? Nah, it's not on my vocabulary to marry him since I just love him as my friend or a brother.

Itinago ko agad ang telepono ko ng pumihit ang doorknob.

"Hi sweetie, what do you want for lunch?" Tanong nito at may hawak na tray.

"Just a simple meal Martin, maybe Adobo and a fried chicken will do." Sabi ko at ngumiti.

"Here eat this, later we'll cook together. Alam kong gusto mo ang luto ko." Sabi nito kaya nginitian ko nalang siya at kumain.

Pero nakakailang habang kumakain ka may baliw na pangiti-ngiting nakatitig sayo.

"Wanna join? Come here." Sabi ko at pinaupo ito sa tabi ko.

Kailangan kong maging mabait sakanya.

"Here." Saad ko at tinapat ang kutsara sa bibig niya na agad naman niyang isinubo, nag dadalawang isip pako kung kakain ako gamit tong kutsarang isinubo ko sakanya.

Haist, you're so stupid Lalaine.

Pinag saluhan namin to kahit na nakakailang siyang kasama, nang bigla itong nag tanong.

"Why sudden sweet and kind Lalaine?" Tanong nito na ikinangiti ko.

"Pag nag matigas bako, mqgugustuhan mo? Malamang masasaktan mo lang ako ng pisikal Martin."

Kita ko naman ang pag daan ng guilt sa mga mata niya, with pain and sadness.

"You have the opportunity para tumakas, but you didn't left me. Thank you Lalaine and I'm sorry, I just love that ----."

I cut him off.

"It's fine Martin, I understand." Saad ko nalang para matahimik ito.

Don't worry, I won't leave you. For now I need to understand him para makuha ang loob nito.

Lumabas ito dala ang tray kaya agad akong nag tipa sa phone ko at tinext Jexx.