『Princess Nokia - I Like Him』
-
kızıl büyücü, elinde tuttuğu çiçeklerden bir tanesini koltukta yayılmış arkadaşına uzattı. "Gelip gelmeyeceği ne malum?" Diye sordu gözlüklü büyücü. Tam tamına yarım saattir 'kalbini kırdıkları' Hermione Granger'ı bekliyorlardı. "Bir kez olsun bana güven Harry, gelecek" dedi ve arkadaşının yanına oturdu kızıl büyücü. Her ne kadar sıkılsalar da belli etmemeye özen gösteriyordu ikisi de. Arkasına yaslandı ve sıkıldığını belli eden bir ses çıkardı gözlüklü olan. İki genç büyücü arkadaşlarını beklerken genç cadı yeni yeni samimi olduğu Pansy Parkinson ile Karagöl'de sohbet etmekle meşguldü.
"Cidden neden seninle önceden arkadaş olmadık ki?" Diye sordu kahkahalarının arasından Pansy. Ardından göle bakan genç kıza baktı. Dertli biri gibi iç çekti Hermione. Ardından çimlere uzandı "Malfoy yüzünden" Diyerek yıldızları incelemeye başladı. Pansy de çimlere uzandı ve "O kötü biri değil Herm, sadece iyi yanını gösteremiyor" dedi. Yıldızlara odaklanan genç kızın ilgisini çekmeyi başarmıştı Pansy.
"Draco ile kavgan..." dedi ve nefes aldı Hermione "Nasıl oldu?" diyerek
kulağını kıza verdi. Pansy hiç tereddüt etmeden "İki gün önce, bana birini sevdiğini söyledi. Kimseye ismini vermemem için de beni tembihledi. Ama sevdiği kişinin Draco'ya bir ilgisi vardı. Yani belli ediyordu, fakat Draco bunu anlamayacak kadar aptaldı. Ben ise sevdiğine açılması gerektiğini söyledim. Draco o sırada yanlışlıkla sevdiğinin ismini söyledi, hatta bağırdı denebilir. Ben ise onu susturdum. Ertesi gün yanıma geldi ve onun sırrını söylediğimi falan söyledi" dedi ve gözlerini kapattı. Hermione zeki biriydi, kendisini anlayacağını düşündüğü için anlatmştı hepsini. "Onun suçu" dedi Hermione. Gözleri hızla açıldı Pansy'nin "Ne?" dedi seslice. "Malfoy'un suçu, sevdiği kızın ismini bağırdığını söyledin. Muhtemelen biri duydu ve dedikodu çıkardı" dedi ve oturur pozisyona geldi.
"Beni anladığın için teşekkürler Herm" diyerek ayağa kalktı Pansy. Elini Hermione'ye uzatıp "Geç olmuştur, binalarımıza gidelim" dedi. Hermione ise başı ile onu onaylayıp uzattığı elinden güç alarak ayağa kalktı. Ardından ikisi de gecenin sessizliğinde yürümeye başladılar.
-
"Nerede kaldın Hermione?"
Genç kız ortak salona gelmiş ve yatağına gidip uyumak için can atıyordu. Fakat Ron'un sesi onu merdivenlerin başında durdurmuştu. "Size ne?" Dedi koltukta oturan iki büyücüye.
"Bak Herm, bu kavga cidden çok uzadı, sana kızdığımız için üzgünüz, eskisi gibi olmak istiyoruz."
Diyerek ayağa kalktı Harry. Ardından Ron da kalkmış ve "Çok özür dileriz, bizi affeder misin?" Demiş ve elindeki çiçeği genç kıza uzatmıştı. Açıkçası Hermione de onları affetmeyi istiyordu. Bu küslük nereye kadar sürerdi ki?
"Sizi affediyorum!" Diyerek önünde dikilen arkadaşlarına sarıldı Hermione. Üçü de çok mutlu hissediyordu.
