Cold Burst of the Wind (AVL Series #1)

Chapter 2

Chapter 2

I closed my eyes trying to place my fear behind me when they threw me upwards. I held my breath until i was back on the hands of the boys. Pinagpapawisan akong bumaba sa mga bisig nila. My legs even wobbled a little. Buti nalang ay na-alalayan akong tumayo ni Kuya Mark, a student of grade 10.

"That's great, Khione! More pratice and you can do it more gracefully!" natutuwang sabi ng choreographer at mentor nila.

Nakaya kong ngumiti ng mapakla sakanya kahit na pagod na pagod ako. We've been practicing since this noon until now. Malapit na atang mag 6pm.

I went to the bleachers and sat down. Pagod na pagod kong nilingon ang ibang kaklase at ang mga ibang seniors namin na ginagawa ang sarili nilang dance routine.

Sa isang buwan na ang competition kaya minamadali na nila ang lahat.

I saw Marie walking towards me with a frown on her face. I chuckled when she sat beside me and grabbed the water bottle that i was about to drink.

"Oh, ano nanamang problema mo?" i asked.

"Ayaw ko ng tinatapon ako sa ere. Nakakahilo," she said and drank.

"Same thoughts."

Saaming grupo noong elementary, kami nalang ni Marie ang magkasama sa iisang paaralan. Some prefered to stay in that school and some transferred either in Tuguegarao or in Gonzaga. Meron ding lumipat sa Manila. While Marie followed me here. Dapat nga ay sa isang school siya sa Manila i-eenrol, but she declined. Ayaw niya raw doon dahil sa pollution, which by the way i highly agree to.

I looked at my wristwatch at mukhang kapag hindi pa ako naka uwi ngayon, si kuya na mismo ang susundo saakin.

Kuya Kai never liked me joining in this event. He even tried to talk to Ate Jade, pero wala ring magawa siya sa kagustuhan ng ate dahil mismo na ang mentor and choreographer ang nagsabing magkukulang kami kapag aalisin ako.

Dati ay napapanood ko lang ang ibang schools at unibersidad na gawin ang mga delikadong stunts. Ngayon, ginagawa ko na rin. What an upgrade.

Napangiwi ako nang makaramdam ng sakit sa hita. I touched the part where it pains the most at mas sumakit iyon. But it's tolerable. Mukhang kulang lang ako sa warm-up.

"Narinig mo?"

Nabaling ako kay Marie dahil sa sinabi. "Ang alin?"

"They're gonna put you as the center."

My face turned sour. Ayaw ko maging center. Hassle dahil palaging mahihirap ang routine at kailangang palaging naka-ngiti.

"I thought it's Ate Jade?"

"I thought so too. Pero may sprain daw siya sa ankle n'ya kaya nga hindi nakapunta ngayon, e."

"What? Hindi na siya makaka sali?"

"Ethel told me she would. Hindi lang kakayanin ang mahihirap na routine para sakanya. Plus, doon sa pyramid siya 'yung pinaka nasa taas, hindi na raw kakayanin ng paa niya 'yon."

"What?! Eh, ako ngayon ang gagawa no'n?" i asked full of horror.

Ayoko. Okay lang saakin na paminsan-minsang tinatapon at tinatayo sa ere, but the routines of ate Jade is way beyond my capabilities! Plus, sa tuktok ng pyramid siya tatayo sa last! How could i do that?

Tumawa si Marie at binelatan ako. "Yes. But they're still choosing whether it's more applicable for Sara or to you."

"Bakit hindi nalang sa'yo?" i said ang frowned.